จากบทบาทของคนที่เคยเป็นลูกสาวของคุณแม่ วันนี้เจงรับหน้าที่ของการเป็นคุณแม่เต็มตัว ด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขมากกับการได้มีลูกๆ ที่น่ารัก ซึ่งเจงบอกว่าทำให้เข้าใจถึงหัวอกของแม่ได้มากจริงๆ...

"ลูกๆ ทุกคนถ้ายังไม่ได้สัมผัสถึงความเป็นแม่ อาจยังไม่รู้สึกว่าความรักของแม่มีมากแค่ไหน อย่างเจงตอนยังเป็นลูกอยู่ บางทีโดนดุก็ไม่เข้าใจ เพราะรู้สึกว่าไม่ได้ทำผิดอะไรมากมาย แต่ตอนนี้เข้าใจเลยว่าที่แม่สอนอย่างเดียวเลยคืออยากให้ลูกได้ดี ซึ่งตอนนี้เจงก็เป็นเหมือนคุณแม่เลย

แม้แต่เรื่องทานข้าวแล้วไม่เก็บจาน  เจงก็ว่าลูกว่าทำไมไม่เก็บ บางทีลูกก็มีพูดกลับเหมือนกันว่าทำไมมามี๊ชอบบ่นหนู  เลยเป็นเหมือนสิ่งที่ย้อนกลับไปแล้วเจงเคยคิดเหมือนกัน  แต่ตอนนี้เจงรู้แล้ว "


บทบาทของแม่ในแบบเจง

"เจงเลี้ยงตามธรรมชาติของเด็กเลยค่ะ  ไม่ค่อยบังคับลูก ซึ่งบางคนบอกว่าลูกจะไม่อยู่ในระเบียบ  แต่เจงสอนลูกแล้วไม่บังคับทุกอย่าง  อยากให้เค้าได้คิดทำเอง ถ้าเราเห็นว่าไม่ถูกเราก็จะคอยเตือน  คือถ้าลูก หิวก็ทาน  อยากเล่นก็เล่น  เจงมองว่าการเลี้ยงลูก 3 คนเลยไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเจงเลยค่ะ"

เป็นคุณแม่ยังสาวแบบนี้ คิดว่าการเลี้ยงลูกถึง 3 คนทำให้เวลาส่วนตัวหายไปไหม

"ตั้งแต่แต่งงานยังไม่มีลูก  เจงก็ยังเอาเด็กที่เดย์แคร์ของคุณแม่พี่พีทมาเลี้ยง เพราะโดยธรรมชาติเป็นคนชอบเด็ก เลยคิดว่าการมีลูกบางทีมันก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตขาดหายไป เพราะอย่างไปชอปปิ้ง ทำเล็บ เราก็สามารถพาลูกไปด้วยก็ได้ บางทีเขาก็เพ้นท์เล็บด้วย หรือถ้ามีวันหยุดยาวก็หากิจกรรมทำกันแทบทุกอย่างเลยค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นกิจกรรมในทางธรรมชาติอย่างขี่ม้า ขี่ช้าที่เขาใหญ่กัน ซึ่งพี่พีทเองเขาก็ช่วยเจงเยอะ ยิ่งถ้าเขาไม่ได้ไปแข่งรถหรือถ่ายละคร เขาจะช่วยเลี้ยงเหมือนเป็นคุณแม่ได้เลย"

3 คนซนคนละแบบ..ใครดื้อมากกว่ากัน

"ถ้าดื้อที่สุดคงเป็นน้องมิย่า (ลูกสาวคนกลาง) เพราะเขามีความคิดเป้นตัวเองสูง และมีเหตุผลของเขาเยอะ เลยไม่ค่อยฟังเรา แต่ทั้ง 3 คนก็เลี้ยงยากคนละแบบค่ะ เพราะตอนที่เขาเป็นเบบี้ก็ต้องดูแลเขามาก และปล่อยไม่ได้เลย แต่พอเริ่มโตอย่างน้องเซย่าก็ 6 ขวบแล้ว มิย่าก็ 4 ขวบ ก็ต้องต่อสู้กับความคิดของพวกเขาแทน เพราะจะมีคำถาม ข้อสงสัยให้ต้องตอบตลอด  ส่วนโรเตอร์ยังอยู่ในวัยกำลังซน หยิบนั่น จับนี่ วิ่งเล่น ซึ่งก็ต้องคอยดูไม่ให้เขาเกิดอุบัติเหตุมากกว่า"

...



ความทรงจำวันแม่

"เรื่องราวที่ทำให้เจงรู้สึกดีกับวันแม่ก็มีทุกๆ ปีเลยค่ะ เพราะตั้งแต่ที่น้องเริ่มเข้าโรงเรียน เจงก็ได้ไปร่วมกิจกรรมวันแม่ทุกครั้ง  พอเห็นลูกร้องเพลงวันแม่ให้ ก็รู้สึกขนลุก น้ำตามันก็ไหลออกมาเอง คือมันเป็นความภูมิใจที่พูดออกมาไม่ได้จริงๆ"

ฝากอะไรถึงคนเป็นแม่ที่มีลูกวัยนี้

"เวลาเจงออกไปข้างนอกจชอบมีคนถามว่าเลี้ยงได้ไง ทำไมไม่จ้างพี่เลี้ยง แต่เจงคิดว่าลูกจะติดเราแค่ช่วงที่เขาเด็กๆ  อย่าคิดว่าไม่มีเวลาเพราะถ้ามองย้อนไป เกิดวันนึงเราแก่ตัวต้องการให้คนดูแลเรา  แล้วลูกมาบอกว่าลูกไม่มีเวลา คุณจะรู้สึกอย่างไร เจงว่าใช้เวลาช่วงนี้ขัดเกลาให้ความอบอุ่น สร้างความผูกพันให้เขาเป็นคนดีต่อไปในอนาคตดีกว่า เจงว่าไม่ได้เสียเวลามากเลย  เพราะการเลี้ยงลูกไม่ใช่เล่นขายของอ่ะ ว่าจะเลี้ยงยังไงก็ได้  พวกเขาเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับการมีชีวิตคู่  และลูกก็คือเพื่อนที่จริงใจกับเราจริงๆ"