แม้จะไม่มีรสชาติ เหมือน ผลหมากรากไม้ หรือ ส้มสูกลูกไม้ใดๆ แต่ภาพตรงหน้ามันทำให้ผู้พบเห็นรู้สึกว่าน่า 'อิ่มเอม'
จดๆ จ้องๆ ได้ไม่นานก็เดินเข้าไปถามตามสัญชาตญาณนักไถ่ถาม ถามพวกเขาว่าได้อะไร พวกเขาหันมามองหน้าเปื้อนยิ้ม ขณะเหงื่อผุดพรายมือถือที่ทาสี ทว่าไม่เพียงตอบว่า 'ไม่ได้' อะไร เงินและแรงที่ลงไป 'ไม่ได้หวังสิ่งใด' กลับคืน เพราะมันคืองาน 'จิตอาสา'
ภาพเล่าเรื่องไทยรัฐออนไลน์สัปดาห์นี้ เป็นภาพทางม้าลาย 3 มิติแห่งแรกๆ ในกรุงเทพฯ บังเอิญผ่านพบแล้วเก็บภาพมาเล่าเรื่องจากโรงเรียนหอวัง (ลาดพร้าว) เป็นกิจกรรมงานจิตอาสา เป็นภาพสวยๆ ที่ได้มาด้วยความเสียสละ ทั้งเงินและเวลา เป็นภาพใหญ่ที่ไม่เพียงต้องหันกลับมาถามตัวเองและทุกคนว่า
ไม่ต้องงานทำเพื่อส่วนรวมระดับ 'จิตอาสา' หรอก ในโลกตัวกูของกู โลกก้มมองแต่หน้าจอมือถือ ในโลกที่โซเชียลใกล้ชิดคุณมากกว่าบิดามารดา ครั้งล่าสุดคุณเคยทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้างไหม ไม่ต้องบอกใคร แค่ตอบตัวเองเบาๆ
แม้จะไม่มีรสชาติเหมือนส้มสูกลูกไม้ แต่ภาพ 'จิตอาสา' คำที่กำลังเหือดแห้งไปจากสังคมไทย ให้คนที่ผ่านไปเห็น ไม่ต้องชิมก็ชื่นหัวใจ แทนคนที่ได้ใช้จริงๆ
...
...
...
ที่มาภาพ โครงการ รักลูกหอวัง (ตรวจเซ็นทรัล)