“จิต” กับ “สติ” จิตเป็นแต่เพียงความรู้สึก รู้นึก รู้คิด รู้ร้อน รู้เย็น เท่านั้น แต่ไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก อาตมาขอถามดูซิว่า คนวิกลจริต เราเรียกว่าคนไม่มีสติใช่ไหม? แล้วเขามีจิตหรือเปล่า? เขายังมีจิต พอจิตเขาไม่มีสติ เขาก็กลายเป็นคนวิกลจริต…
สติถ้าจะว่าโดยส่วนรวมแล้ว ถ้าจิตไม่มี อะไรก็ไม่มี ธรรมก็ไม่มี สติก็ไม่มี ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา ก็ไม่มี ถ้าไม่มีจิต
โดยธรรมชาติของคนเราจะต้องมีส่วนประกอบ 2 อย่าง คือ กาย (กับ) จิต ทีนี้เมื่อมีจิตเพียงหนึ่งไม่มีกายเป็นส่วนประกอบ ทำอะไรก็ไม่สำเร็จ แต่เมื่อมาก่อร่างเป็นตัวเป็นตน เป็นรูปเป็นร่างขึ้น มีตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ แล้ว จิตอันนี้ก็อาศัยประสาท คือ ประสาท ตา หู จมูก ลิ้น กาย และหัวใจ ซึ่งเรียกว่า “มันสมอง” เป็นสื่อสัมพันธ์ให้เกิดความรู้สึกนึกคิดซึ่งแสดงอาการออกมาด้วยการคิดดีและคิดชั่ว
ดังนั้น สภาพความเป็นจริงของจิตนั้นเป็นแต่เพียงรู้สึก รู้นึก รู้คิด แต่หาระเบียบไม่ได้ คิดเรื่อยเปื่อยไป แต่เมื่อมีสติเป็นเครื่องประกอบซึ่งเรียกว่า “เจตสิก” ที่ประกอบอยู่ในจิต ถ้าคนมีสติอ่อนๆก็กลายเป็นคนปัญญาอ่อน (ปัญญาน้อย) ถ้าคนมีสติเข้มแข็งก็กลายเป็นคนมีปัญญาโดยธรรมชาติ
...
เพราะฉะนั้น จิตกับสติ เราจึงต้องเข้าใจว่า จิตนี้เพียงแต่นึก แต่คิด แต่หาความเป็นระเบียบไม่ได้ แต่เมื่อมีสติเข้าประกอบเป็นเจตสิกแล้ว ความคิดของจิตมันจะเป็นระเบียบยิ่งขึ้น เพื่อให้จิตของเราเกิดสติ มีสติเข้มแข็งขึ้น เพื่อจะได้จัดระบบความคิดของจิตให้มีระเบียบดีขึ้น จะปราศจากกันไม่ได้
หลวงพ่อพุธ ฐานิโย วัดป่าสาลวัน จังหวัดนครราชสีมา ข้อมูลนี้ส่งผ่านแชร์ต่อกันมาในโลกออนไลน์ คัดลอกมาจาก “ข้อคิดเรียกสติ จาก หลวงพ่อพุธ ฐานิโย” นิตยสาร Secret คอลัมน์ online stories
O O O
“หลวงปู่ต่วน” วัดลาย อำเภอคีรีมาศ จังหวัดสุโขทัย ภาพบูชาแขวนผนังร้านค้าแห่งหนึ่งใจกลางเมืองสุโขทัย สะท้อนถึงความเชื่อและศรัทธาคนสุโขทัยเป็นอย่างดี พลิกแฟ้มบันทึกประวัติ ชื่อ “หลวงปู่ต่วน” อดีตเจ้าอาวาสวัดลาย เกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 11 เมษายน พ.ศ.2421 เมื่ออายุครบ 21 ปีบริบูรณ์ได้อุปสมบท ณ พัทธสีมา วัดวาลุการาม ตำบลโตนด กิ่งอำเภอคีรีมาศ ปัจจุบันก็คืออำเภอคีรีมาศนั่นเอง
เมื่ออุปสมบทแล้วได้อยู่ปฏิบัติอาจารย์ศึกษาธรรม วินัยกับพระอุปัชฌาย์ 2 พรรษา
แล้วจึงเดินทางไปศึกษาธรรมในทางวิปัสสนาธุระ ที่วัดไพรสุวรรณ หรือวัดไชรรองชน ตำบลบ้านไร่ อำเภอบางกระทุ่ม จังหวัดพิษณุโลก และได้ไปศึกษาเพิ่มกับพระเกจิอาจารย์อีกหลายท่าน
อาทิ ศึกษาวิปัสสนาธุระกับหลวงพ่อเงินวัดบางคลาน อีกหนึ่งเกจิดังรูปหนึ่งของเมืองไทย...ได้ศึกษาเพิ่มเติมกับพระครูวิมลคุณากร หรือ “หลวงพ่อสุข” วัดปากคลองมะขามเฒ่า อำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท เกจิอาจารย์ที่เรืองวิชามากอีกท่าน...ทั้งท่านยังเป็นพระอาจารย์ของกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
นอกจากนี้ ยังได้ไปศึกษาเพิ่มเติมกับพระสังวรานุวงศ์เถระ วัดพลับ จังหวัดธนบุรี (กรุงเทพฯปัจจุบัน) ที่มีชื่อเสียงในทางวิปัสสนาธุระจนได้รับพระราชทานพัดยศงาช้างสานเป็นองค์สุดท้ายของกรุงรัตนโกสินทร์ หลังจากหลวงปู่ได้ศึกษาธรรมในทางวิปัสสนามาพอสมควรแล้ว ได้กลับไปปฏิบัติ ธรรมที่วัดลาย นับตั้งแต่ยุคที่มีสิ่งปลูกสร้างเพียงแท่นอุโบสถ ฐานเจดีย์เก่าๆได้ร่วมกับชาวบ้านที่มีจิตศรัทธาสร้างกุฏิ โบสถ์ขึ้นมาใหม่ อีกทั้งได้รับแรงศรัทธาจากชาวบ้านที่ได้บริจาคที่ดิน 30 ไร่เศษ เพื่อสร้าง...พัฒนา “วัดลาย” ขึ้นมา
...
สะท้อนถึงศรัทธาอันรุ่งเรืองที่มีอย่างมากมายขึ้นมาอยู่เรื่อยๆ อาทิ เวจกุฎี, หอฉันสวดมนต์, กุฎี, หอระฆัง, ศาลากัมมัฏฐาน ฯลฯ โดยมี “กุญแจ” พระธรรมคำสั่งสอนที่สำคัญสั้นๆง่ายๆ นั่นก็คือ...ขอให้ท่านทั้งหลายละเว้นจากการทำชั่ว จงทำแต่ความดี มีศีลธรรม แล้วทำให้จิตใจผ่องใสจากอกุศลจิตทั้งปวง
O O O
“หลวงปู่ต่วน ธมฺมปญโญ” แห่งวัดลาย ตำบลทุ่งหลวง อำเภอคีรีมาศ จังหวัดสุโขทัย ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในตำนานหลวงปู่ที่มีวาจาสิทธิ์ ร่ำลือถึงความศรัทธาเข้มขลังอย่างมากในเรื่องของตะกรุด เหรียญเสมา
กล่าวกันว่าตำนานหลวงปู่นั้นชาวบ้านกล่าวขานกันถึงขั้นที่เรียกกันว่า “หลวงพ่อปากพระร่วง” เลยทีเดียว หนึ่งในเรื่องเล่าลือเกิดขึ้นเมื่อครั้งมีนกเหยี่ยวมาโฉบเอาลูกไก่แล้วบินขึ้นไปเกาะอยู่บนต้นยางในวัด
ชาวบ้านอยู่ในเหตุการณ์ที่เห็นหมายมั่นคิดที่จะฆ่า แต่หลวงปู่เข้าห้ามไว้ แล้วบอกว่า “นกมันไม่ไปไหนหรอก” แล้ว...เหยี่ยวที่เกาะอยู่อย่างนั้นตลอด 3 วัน กระทั่งหลวงปู่สงสารจึงบอกให้ไป... ปรากฏว่านกเหยี่ยวก็บินจากไปในทันที อีกเรื่องราวที่เล่าต่อๆกันมาเป็นเรื่องของนายตำรวจท่านหนึ่งที่เข้ามาจับกุมชาวบ้าน
ข้อหาทำผิดวัฒนธรรม ขัดขืนคำสั่งรัฐบาลสมัย จอมพล ป.พิบูลสงคราม ด้วยการใส่กางเกงแพรขณะล่องเรืออัญเชิญ “พระพุทธสีมาชัยสิทธิ” มาประดิษฐานที่โบสถ์วัดลาย
เรื่องนี้พอหลวงปู่ทราบเรื่อง จึงพูดว่า “อ้ายนี่มันบ้า”
หลังจากนั้นเพียงสามวัน ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อว่านายตำรวจท่านนี้ก็บ้าไปเสียจริงๆ เที่ยวไปยืนฉี่ยืนไหว้ต้นโพธิ์แล้วก็ลาออกจากราชการ หาความเจริญไม่ได้อีกเลย
ที่สำคัญ...ถ้าหากมีใครกล้าที่จะเข้ามากระทำชั่วภายในวัดลายแห่งนี้ ชีวิตก็จะหาความ เจริญไม่ได้เช่นกัน กล่าวได้ว่า “หลวงปู่ต่วน” วัดลาย พูดอะไรออกไปก็มักจะเป็นอย่างคำพูดนั้น...
...
ทำให้ท่านเองก็ต้องระวังคำพูด พูดน้อยเข้าไว้...เพราะกลัวจะหลุดปาก
เกี่ยวกับเรื่องราวเครื่องรางของขลัง หลวงปู่ ต่วน ...“ตะกรุด” กับ “เหรียญเสมา” ลูกศิษย์ลูกหาผู้ศรัทธาอย่างมากล้นเล่าลือกันอย่างมากว่าหากใครมีบูชาติดตัวจะช่วยในเรื่องแคล้วคลาดปลอดภัย ขนาดที่ว่าบางคนถูกทำร้ายถึงขั้นเลือดตกยางออก ไม่น่าจะรอดชีวิตมาได้ก็รอดได้อย่างปาฏิหาริย์
อีกทั้งเรื่องสำคัญ...บูชาติดตัวแล้วก็จักมีแต่เรื่องดีๆ ชีวิตมีแต่ความเจริญรุ่งเรือง
“ศรัทธา”...นำมาซึ่งปาฏิหาริย์? เชื่อไม่เชื่อโปรดอย่าได้...“ลบหลู่”.
รัก-ยม