พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่มีลายกนก กรุทุ่งเศรษฐีกำแพงเพชร นั้น ว่ากันด้วยค่านิยม เป็นหนึ่งในพระเครื่องชุดเบญจภาคี ทั้งศิลปะพิมพ์ทรง ทั้งเนื้อหาอายุไม่เป็นสองรองใคร...ปัญหาก็คือ เรื่องแม่พิมพ์
คุณเชียร ธีรศานต์ ครูผู้ชำนาญพระเครื่องเมืองเหนือ...ศึกษาเรื่องพระรอด กรุหริภุญไชย ไว้มากพอ จนแยกห้าแม่พิมพ์มาตรฐาน ที่วงการเชื่อถือ ใช้กันถึงวันนี้
แต่มาถึงพระชุด “ซุ้มกอ” คุณเชียร เขียน คู่มือศึกษาพระเครื่อง พระซุ้มกอ พระทุ่งเศรษฐี ฯลฯ เอาไว้เมื่อราวๆปี 2511 แยกพระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ มีลายกนก เอาไว้ หลายแม่พิมพ์
เริ่มที่พิมพ์ใหญ่ กรุฤาษี พิมพ์กำไล (ขา) ปล้องเดียว (องค์เจ้าเงาะ) พิมพ์กำไลสามปล้อง พิมพ์ใหญ่กรุพิกุล เรียก พิมพ์พิกุลเอก แล้วก็พิมพ์ใหญ่ผ้าพาดขวา
แต่อาจจากจำนวนพระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่แท้...มีน้อยนัก...นานๆจะปรากฏสักองค์ ทฤษฎี แยกแม่พิมพ์ของคุณเชียร...จึงยังไม่มีใครใช้ วงการพระเล่นหากันคลุมๆเคล้าๆกันไป กับซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ ที่แน่ใจว่าแท้...
แม้เส้นสายลายพิมพ์จะแตกต่างกันไปบ้าง
ในหนังสือ “เมืองกำแพงเพชร” เล่มล่า ที่คนท้องที่กำแพงเพชร จัดพิมพ์เอง รวบรวมพิมพ์ใหญ่มีลายกนก องค์ดังในอดีต มาถึงองค์หน้าใหม่ เอาไว้ถึง 40 องค์
สุ้มเสียง ที่เคยชี้ว่า องค์นี้กรุฤาษี องค์นี้กรุพิกุล องค์นั้นกรุนาตาคำ ที่เคยดังๆก็ดูจะเบาลงไป มาถึงสมัยนี้ ขอเพียงดูได้ว่าเป็นพระทุ่งเศรษฐีแท้...ก็น่าจะเพียงพอแล้ว
การเรียนรู้เรื่องพระกรุทุ่งเศรษฐี ที่ผมเห็นว่าได้ผลสัมฤทธิ์ที่สุด ก็คือการได้ดูพระแท้องค์จริง เทียบเคียงกับ พระแท้...ในหนังสือมาตรฐานวงการ
ลองดู พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ องค์ในคอลัมน์วันนี้ คนเป็นพระ มองปราดเดียว เห็นภาพรวม เป็นพระแท้...ที่แน่ใจได้ทันที แต่ปัญหาก็คือแม่พิมพ์ ดูๆก็คุ้นตาแต่จะนิมนต์ท่านมาจากกรุฤาษี หน้าตาก็ไม่เข้มขลัง
...
เหมือนพิมพ์ฤาษีองค์ครู ทั้งผิวพรรณคราบฝ้ารารัก...ก็สดใสกว่า
พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ พระพักตร์ไม่เป็นคางเหลี่ยม...แต่ลบมุมเรียวอ่อนหวานกว่า...เซียนรุ่นเก่า เหมาเรียกว่า หน้าเทวดา และมากับความเชื่อว่า กรุพิกุล
เอาไปเทียบกับพิมพ์ “พิกุลเอก” ในหนังสือ คุณเชียร...ก็ขึงขังน้อยกว่า...ค่อยๆไล่เรียง ทุกเส้นสายลายพิมพ์ เส้นซุ้มรัศมี พระพักตร์ พระอุระเส้นสังฆาฏิยังพอคมชัด การวางระนาบของ ท่อนขา...ไปถึงบัว...รวมกับเนื้อพระที่หนึกนุ่ม ชุ่มตา มีแร่ดอกมะขาม...ในตำแหน่งพองาม
ย้อนจากบัว ขึ้นไปถึงสองท่อนขา...อีกครั้ง ในช่องไฟระหว่าง ท่อนขาขวา กับช่วงแขนขวา... มีเส้นตรงเชื่อมต่อกัน...ชัดเจน...นี่เอง...จุดที่คุณเชียรชี้ไว้ว่า...พิมพ์ผ้าพาดขวา
พิมพ์นี้ ไม่ค่อยมีใครใส่ใจสังเกต องค์ที่คุ้นตา คือของคุณปรีดา อภิปุญญา ผ้าพาดขวาชัด (พิมพ์ในหนังพระดังหลายเล่ม) แต่เสียดาย องค์นั้นคราบฝ้ารารัก ที่เป็นหลักฐานน้อย...ดูจืดตาไปนิด
เพิ่งมาเจอองค์ในคอลัมน์วันนี้เอง ถือเป็นพิมพ์ผ้าพาดขวา ที่ดูได้สนิทตา...
ด้านหลัง มีเนินเรียบ และหลุมร่อง ไล่ระดับ...ราดำ ราขาว คละเคล้า เนื้อเก่าถึงอายุ ชวนให้ดูเพลินตา...จนน่าจะถือได้เป็นองค์ครูอีกองค์
ในจำนวนพระเบญจภาคี ซุ้มกอเป็นพระที่ดูยากกว่า...เรื่องแม่พิมพ์ก็ยังไม่ลงตัว เรื่องเนื้อหา พระปลอมก็ไล่ตามหลังมา ใกล้เคียงเข้าทุกที...
ถ้าใจรักพระชุดทุ่งเศรษฐี หมั่นฝึกสายตาดูของแท้เข้าไว้ บุญมาวาสนามี พระซุ้มกอทุ่งเศรษฐี เจ้าของสมญา มึงมีกูไว้ไม่จน จะมาโปรดสักองค์.
พลายชุมพล