เมื่ออาทิตย์ก่อนมีโอกาสไปพูดให้น้องๆ ที่ ม.คริสเตียน นครปฐมฟัง ในหัวข้อ “ถ้าหัวใจแข็งแรง ก็มีแรงไปเรียน” น้องคนหนึ่งยกมือถามทั้งที่น้ำตายังไหลอยู่เลย
“หนูคบกับแฟนมาปีกว่าๆ ค่ะ ไปมาหาสู่กันอยู่เรื่อยๆ ล่าสุด หนูไปหาเขา อยู่ๆ เขาบอกว่า อยากอยู่คนเดียว อยากกลับไปใช้ชีวิตอิสระเหมือนเดิม ไม่อยากเป็นแบบนี้แล้ว น้องพยายามยื้อเขาสุดใจ ให้เราอยู่ตรงไหนก็ได้ แค่อย่าเลิกกันตอนนี้ได้ไหม แอบสืบมาสืบไป เพิ่งรู้ว่าเขานอกใจค่ะ พอจับได้เขาก็บอกว่า เขารักหนูอยู่นะ แต่อยากไปใช้ชีวิตอิสระ รอได้ไหม วันหนึ่งข้างหน้าเดี๋ยวเขาก็กลับมา เสียใจมากค่ะพี่ แต่ทำไมหนูถึงยังอยากรอ”
เวลารักใคร เรามักชิงให้อภัย ทั้งที่ใจอีกฝ่ายยังไม่ได้รู้สึกผิด อยากรอก็รอค่ะ อย่างน้อยน้องก็ทำตามสิ่งที่ “อยาก” แต่ถ้าถามว่า “ต้อง” รอไหม คงไม่ต้อง เพราะไม่รู้จะรอทำไม แลกความอดทนกับคนหลายใจคุ้มไหม เขาไม่ได้มีคุณค่ามากมายขนาดนั้น อยากเห็นตอนที่เขากลับมา แล้วไม่เห็นว่าน้องยังอยู่ตรงนั้น จะได้เข้าใจกันซะทีว่า “รักอิสระ กับเห็นแก่ตัว มันต่างกัน” ถ้าอิสระที่ว่า คือการไปมีใครก็ได้ แต่กลับมาเมื่อไหร่ จะยังเห็นคนที่เป็นของตายสแตนด์บายอยู่ที่เดิม อะไรจะโชคดีขนาดนั้น มีคนรักดีๆ ยิ่งต้องดูแล ไม่ใช่ปล่อยปละละเลยทิ้งๆ ขว้างๆ แต่ก็ยังอยากให้เขารอ ช่างเห็นแก่ตัวแบบที่ไม่แคร์หัวใจใครจริงๆ
มีคนเยอะมากค่ะ ที่แยกไม่ออกระหว่าง รักตัวเอง กับเห็นแก่ตัว หาเหตุผลดีๆ ให้กับเรื่องแย่ๆ ของตัวเอง และพยายามเรียกสิ่งนั้นว่า “เหตุผล” ทั้งที่คนอื่นๆ ก็รู้ว่าเป็นข้ออ้าง อย่างคำถามของน้องคนนี้ก็เช่นกัน
“เรื่องราวมันมีอยู่ว่า หนูมีครอบครัวอยู่ แต่หนูไปรู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งทางโซเชียลฯ ได้คุยทักทายกันเป็นเวลา 2 ปี มีความรู้สึกดีต่อกัน เขาบอกกับหนูทุกเรื่องราว เปิดใจทุกอย่าง แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาไม่ได้บอกคือ เมื่อ 3 เดือนที่แล้ว เขาแอบไปคุยกับเพื่อนสนิทของหนูถึงขั้นลึกซึ้งและมีใจ แต่เขาไม่ยอมเปิดเผยกับหนู จนมารู้ทีหลัง ตอนนี้หนูอยากจบปัญหาทุกอย่าง แต่เขาไม่ยอมจบ เขายังคงอยากจะคุยทั้งสองคน เขาบอกว่าเขายังอยากมีหนูอยู่ในชีวิต แต่มันเป็นไปไม่ได้ หนูควรจะทำยังไงดีคะ จะได้จบเรื่องราวนี้เพราะหนูก็รักครอบครัว ต้องการครอบครัว แต่ใจหนึ่งก็ตัดเขาไม่ได้ เพราะตลอดเวลา 2 ปีเราคุยกันทุกวัน”
...
วนกลับไปอ่านคำถามอยู่หลายรอบ และยังได้คำตอบเหมือนเดิม... น้องอยากได้ความซื่อสัตย์ ทั้งที่ตัวเองทรยศครอบครัวมาคบกับเขา จะเอาอะไรมาเรียกร้องความยุติธรรมคะ สามีเราจะเศร้าแค่ไหน ภรรยาแอบคุยกับผู้ชายคนอื่นมา 2 ปีแล้ว เราหลอกสามีมายังไง ผู้ชายอีกคนของเราก็หลอกเอาเช่นกัน ไปคบกับเพื่อนสนิทเรา มีอะไรกันไปถึงขั้นไหนๆ น้องเข้าใจหรือยังว่า มันเจ็บยังไงที่โดนหลอก ทางออกมีแค่ทางเดียวค่ะ เลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องเถอะ กับสามีเรา ยังรักเขาอยู่หรือเปล่า ถึงสวมเขาได้ขนาดนี้ 2 ปีไม่ใช่เรื่องพลาดแล้วค่ะ นี่คือความประมาทที่เกิดขึ้นอย่างตั้งใจ ประมาทว่าเขาไม่รู้คงไม่เป็นไร เขาคงไม่เสียใจเพราะเราปกปิดไว้อย่างดี รักใคร เราคงไม่รักไปหลอกไป ดูถูกว่าเขาหลอกง่าย ถึงทำกับเขาได้ขนาดนี้
ผู้ชายคนใหม่คุยมาได้ 2 ปี ตอนนี้เขาไปมีอะไรกับเพื่อนเรา น้องบอกว่า เขาไม่ยอมปล่อยเรา หรือเพราะเรายังมีใจกับเขาคะ ถ้าจะมีใจถึงขั้นยอมทำในสิ่งที่ผู้หญิงไม่ควรภูมิใจคือนอกใจสามีมาคบเขา ถ้าอย่างนั้นก็ไปบอกเลิกสามีเราดีกว่า อย่าให้เขาถูกตราหน้าว่าโดนหลอก ภรรยานอกใจไม่เคยรู้ บอกเลิกให้จบๆ คราวนี้อยากจะไปคบกับใครก็ไป อย่าเห็นแก่ตัว จนไม่แคร์หัวใจใคร เอาจริงๆ ผู้ชายคนใหม่ ก็ทำตัวไม่ต่างจากเรา แค่เปลี่ยนจากผู้กระทำ มาเป็นผู้ถูกกระทำบ้างเท่านั้นเอง
อยากได้ครอบครัวดีๆ ต้องถามตัวเองก่อนว่า เราดีพอจะได้ครอบครัวดีๆ ไหม อยากได้คนใกล้ๆ ที่ซื่อสัตย์ แต่เรากลับนอกใจ อยากได้ครอบครัวที่อบอุ่นหัวใจ แต่กลับไปดึงผู้ชายคนใหม่เข้ามาในชีวิต คิดดีๆ ตอนนี้เราอยากได้อะไร อย่าเอาแต่ใจจนทำร้ายหัวใจใครต่อใคร “รักตัวเอง” กับ “เห็นแก่ตัว” ต่างกันตรงนี้ สิ่งที่เราเลือกเพื่อตัวเอง กำลังข่มเหงหัวใจใครบ้างหรือเปล่า อย่าเอาตัวเราเป็นศูนย์กลางจักรวาล อยากได้อิสระคบใครก็ได้ แต่แฟนต้องไม่หายไป หรือสามีต้องรับให้ไหว ในวันที่ไปคุยกับผู้ชายคนใหม่ แต่ก็ยังอยากได้ครอบครัวดีๆ ไม่มีชีวิตใครที่มีแต่ได้กับได้ แบบที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร แม้กระทั่งหัวใจคนใกล้ๆ ที่อุตส่าห์รักและไว้ใจเราขนาดนั้น ใครจะรู้ “นอกใจ” แล้วเขาจับไม่ได้ อาจไม่ใช่ว่าเราเก่งกว่า แต่เขาอาจจะรักเรามาก จนยอมหลอกตัวเองก็ได้ว่า “เราซื่อสัตย์”