สนามพระ 16/12/61

เปิดสนามกันด้วยคำสอนคติธรรมจาก หลวงปู่มั่น “ความไม่ยั่งยืน เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และแน่นอน ความยิ่งใหญ่ คือความไม่ยั่งยืน ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ คือชีวิตที่อยู่ด้วยทาน ศีล เมตตา และกตัญญู ชีวิตที่มีความดี อาจมิใช่ความยิ่งใหญ่ แต่ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ต้องอาศัยคุณธรรมความดี.....

ระหว่างลุ้นผลหวยงวดนี้ ไปแวะดูพระเครื่องกัน องค์แรกคือ พระผงสุพรรณ พิมพ์กลาง กรุวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ สุพรรณบุรี พระพิมพ์เนื้อดินผสมว่านยา เกสรดอกไม้ พุทธศิลป์สมัยอู่ทอง พบครั้งแรก (หรือที่ถูกคือขโมยขุดกรุ) ในองค์พระปรางค์เจดีย์ วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ โดยชาวบ้านที่เข้าไปหักร้างถางพงทำไร่ใกล้องค์พระปรางค์ ลักลอบเข้าไปขุดค้นหาสมบัติ.....

ก็ได้พบพระพิมพ์ทั้ง เนื้อชิน เนื้อดิน ก็นำออกมาจำหน่ายกันเอิกเกริก จนพ่อเมือง สั่งห้ามและให้มีการสำรวจนำทรัพย์สมบัติออกมารักษาไว้ มีทั้งพระพุทธรูป พระเครื่องเนื้อชินมากมาย อาทิ พระกำแพงศอก กำแพงคืบ กำแพงนิ้ว พระมเหศวร พระปทุมมาศ พระสุพรรณยอดโถ ฯลฯ--และพระเกสรสุพรรณ หรือพระผงสุพรรณ พระเนื้อดินหนึ่งเดียวของกรุ.....

เมื่อปี พ.ศ.๒๔๕๖ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เสด็จประพาสเมืองสุพรรณ ก็ได้นำขึ้นถวาย จึงพระราชทานข้าราชบริพาร ปรากฏเมื่อใช้บูชา พบว่ามีอานุภาพศักดิ์สิทธิ์ทั้งด้านคุ้มครองป้องกันภัย เมตตามหาเสน่ห์ มหานิยม จึงมีชื่อเสียงเลื่องลือ และได้รับคัดเลือกเป็น ๑ ใน ๕ พระชุดเบญจภาคี .....

ความนิยมพระผงสุพรรณมีไล่เรียงลดหลั่นกันตามแบบพิมพ์พระ หน้าแก่ หน้ากลาง หน้าหนุ่ม ซึ่งระหว่าง พิมพ์หน้าแก่ กับ หน้ากลาง จะใกล้เคียงกันมาก แยกค่อนข้างยาก.....

ผู้เชี่ยวชาญจึงสรุปชี้จุดที่มีความแตกต่าง เช่น พระพักตร์ พิมพ์หน้าหนุ่มจะลอยเด่น พระเนตรจะเห็นชัดเสมอกัน ไม่จมลึกดูเครียดขรึมอย่าง พิมพ์หน้าแก่.....

พระหนุ (คาง) เป็นเหลี่ยมกว้าง พระกรรณด้านขวาบน จะเป็นเส้นม้วนเข้าหาด้านในคล้ายก้นหอย ปลายพระหัตถ์ซ้าย ยาวจรดพระกรขวา อย่างองค์นี้ของ เสี่ยเพชร-อิทธิ ชวลิตธำรง ที่เป็นพระสวยสภาพเดิมๆ พระเนื้อหนาพิมพ์พระด้านหน้าติดเต็ม แต่ลายนิ้วมือด้านหลังติดตื้นไปนิด.....

ขึ้นเหนือไปดู พระเลี่ยง กรุวัดประตูลี้ อ.เมือง ลำพูน จากรูปทรงของพระ ที่มียอดแหลม นักนิยมพระ เจ้าถิ่น จึงเรียกว่าพระเหลี้ยม ซึ่ง แปลว่าแหลม ต่อมาก็เพี้ยนมาเป็น “พระเลี่ยง” ตามสำเนียงภาคกลาง.....

เป็นองค์พระประทับนั่ง ปางมารวิชัย สมาธิเพชร ในซุ้มศิลป์ช่างเมืองละโว้ มียักษ์นั่งขนาบ รองรับด้วยฐานบัว ใต้ฐานมีช้าง ๓ เศียร รอบขอบองค์สองด้านมีลายตุ่มเม็ดไข่ปลาอีกชั้น.....

องค์นี้ของ เสี่ยเบิ้ม นครพิงค์อาร์ต เป็นพระพิมพ์บัวเหลี่ยม ที่บอกมาว่าเป็นกรุวัดประตูลี้ กรุต้นกำเนิดที่มีชื่อเสียงนิยมสูงสุด พบทั้งชนิดพิมพ์บัวกลมและบัวเหลี่ยม เนื้อพระหยาบมีเม็ดแร่ปน สีเนื้อส่วนใหญ่ มี สีขาว สีพิกุล และสีเขียว ราคาองค์งามๆสภาพเรียบร้อยแบบนี้ อยู่ที่หลักแสนต้นๆ.....

ต่อไปเป็น พระกำแพงซุ้มกอ พิมพ์กลาง กรุลานทุ่งเศรษฐี กำแพงเพชร ของ มร.อึง ก๊อก เซ็ง นักธุรกิจจิวเวลรี ชาวมาเลเซีย นักสะสมมาแรงในวงการ เพราะ ดูพระเป็น เล่นพระได้ด้วยตนเอง เพราะศึกษามาเยอะ และมีหลักว่า เล่นพระที่รู้ แท้ ง่าย ไว้ก่อน.....

พระทุกองค์จึงเป็นพระหลักยอดนิยม แท้ดูง่าย มีทั้งสวยมากระดับแชมป์ก็เยอะ สวยน้อยระดับพอใช้ก็แยะ อย่างองค์นี้ เป็นพระสภาพผ่านใช้ พิมพ์ลบเลือนไปบ้าง.....

แต่จุดพิจารณา ยังอยู่ครบ รวมกับเนื้อพระ ที่ผิวเปิดเห็นมีจุดแดงฝังแน่นในเนื้อ ซึ่งเกิดจากมวลสารส่วนผสม ที่แปรสภาพตามกาลเวลา เรียกกันว่า ว่านดอกมะขาม ฝ้าขาวที่เกิดเกาะแน่นในซอกส่วนลึก ราดำรวมเป็นองค์ประกอบ ตอบได้ว่าเป็นพระแท้ ดูง่าย สบายตา ตามสไตล์เสี่ยจริงๆด้วย.....

ตามมาด้วยพระผง พิมพ์สมาธิเข่ากว้าง สมเด็จพระญาณสังวร(สุก ไก่เถื่อน) วัดราชสิทธาราม (วัดพลับ) กทม. ของ เสี่ยปรีดา คูวิบูลย์ศิลป์.....

พระสภาพสมบูรณ์ งามสุดๆด้วยพิมพ์ทรง เด่นสุดๆที่เนื้อพระ ซึ่งผุดผ่องมีเงาแสงความแกร่งเป็นแสงรัศมี ที่ส่งเสริมให้ดูมีค่า น่าใช้บูชา.....

ยิ่งรู้ราคาว่า แค่สองแสนนิดๆ และมีตลับทองอย่างงามด้วย ก็เชื่อว่าต้องมีคนอยากได้เยอะแน่ เพราะศักดิ์ศรีพระเนื้อผงพุทธคุณ ที่มีกำเนิดมาตั้งแต่สมัยสมเด็จพระญาณสังวร (สุก) พ.ศ.๒๓๔๕ อาจารย์วิปัสสนา ของ เจ้าประคุณ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี).....

ถึงแม้มีความขัดแย้ง กรณีผู้สร้าง ว่า อาจจะเป็น หลวงตาจัน พระลูกวัดชาวเขมร ผู้มีวิชาอาคมเข้มขลัง แต่ก็มีเพียงคำบอกเล่า และอีกฝ่ายก็บอกว่า ถึงหลวงตาจันสร้าง แต่สมเด็จฯท่านในฐานะเจ้าอาวาสต้องรู้เห็นรับทราบ เพราะ หลวงตาจัน ย่อมไม่สามารถเอาพระไปบรรจุในเจดีย์เองได้แน่ถ้าเจ้าอาวาสไม่อนุมัติ.....

เมื่อเทียบ เนื้อพระวัดพลับ กับพระพิมพ์สมเด็จของสมเด็จฯโตแล้ว ก็ใกล้เคียง เป็นเนื้อชนิดเดียวกัน จึงมีน้ำหนักเชื่อได้ว่าได้ สูตรเนื้อพระวัดพลับเป็น ต้นตำรับสูตรเนื้อพระสมเด็จ.....

จะเชื่อยังไงก็เอาที่สบายใจ แต่ให้แน่ใจได้ว่าพระสกุลนี้เป็นพระดีมีอนาคต เพราะเป็นพระเนื้อผงพุทธคุณที่มีอายุการสร้างสูงสุด ศิลปะคลาสสิก ประการสำคัญคืออานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ ที่วงการเห็นเป็นเอกฉันท์ ว่ามีทั้งเมตตา มหานิยม ไม่แพ้วัดระฆังฯ บางขุนพรหม แถมคุ้มครองป้องกันภัย เทียบได้กับพระสมเด็จเกศไชโย.....

ถัดไปเป็น พระพุทธรูปบูชา ปางมารวิชัย นั่งราบ ศิลป์สมัยสุโขทัย ยุคต้น พุทธศตวรรษที่ ๑๙-๒๐ หน้าตัก ๑๒" ของ มร.อึง ก๊อก- เซ็ง อีกล่ะ.....

เห็นปุ๊บบอกได้ว่าเป็นพระแท้ ถึงยุคถึงศิลป์ สภาพสมบูรณ์งามเยี่ยม ยอดพระเกศแบบเปลวรัศมี เม็ดพระศก (ก้นหอย) ไม่มีไรพระศก พระพักตร์ รูปไข่ เส้นพระเนตรยาวคม เปลือกตารูปทรงดอกบัว พระนาสิกเป็นสันสูงปลายงุ้ม พระโอษฐ์บาง พระอุระผึ่งผายพองาม เส้นพระศอ ริ้วจีวรยาวจรดพระนาภีปลายแยกข้างอย่างหางตะขาบ ท่วงท่าลีลาวางพระกรดูปล่อยวางอย่างสบาย นิ้วพระหัตถ์ไล่เรียงเป็นลำดับ พระเพลาซ้อนโค้ง ฐานเรียบโค้งรับกับพระเพลา สรุปรายละเอียดถูกต้องตรงตามตำรา ของนักโบราณคดี ที่กำหนดไว้ว่าเป็น พระพุทธศิลป์สุโขทัย หมวดใหญ่.....

รายการถัดไป คือ รูปเหมือนปั๊ม เนื้อทองเหลือง รุ่นแรก พิมพ์ A พระครูนิวาสธรรมขันธ์ (หลวงพ่อเดิม) วัดหนองโพ อ.พยุหะคีรี นคร-สวรรค์ อีกองค์ของ เสี่ยเพชร–อิทธิ ที่เพิ่งค้นเจอ พร้อมกระดาษบันทึกว่าได้มาจากนักนิยมพระรุ่นเก่า บนศูนย์พระ เครื่อง มณเฑียรพลาซ่า เกือบยี่สิบปีที่แล้ว....

แต่ราคาไม่ได้เพราะไม่ได้เขียนไว้ แต่ให้พรรคพวกประเมินราคาปัจจุบันตามสภาพ ได้ความว่าน่าจะถึง หลักล้าน ก็ดีใจ ลงมือถ่ายภาพเอง ส่งมาโชว์ เพราะจำได้รางๆว่า กำไรมากกว่าเท่าตัวแน่ๆ.....

สุดท้ายเป็น เหรียญย้อนยุค รุ่น พ.ศ.๒๕๓๐ เนื้อทองคำ หลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง ภูเก็ต ของ เสี่ยพ๊อต นครชัยศรี.....

มีสร้างทั้งหูเชื่อม และหูปั๊มในตัว แบบเหรียญนี้ ที่ปัจจุบันมีราคาหลักหมื่นปลายๆถึงหลักแสนต้นๆ.....

นับถอยหลังสู่สิ้นปีด้วยเรื่องปิดท้าย ของ เจ๊อุไรพร เจ้าของร้านอาหารไทยในออสเตรเลีย ซึ่งตามสามีออสซีไปอยู่ที่เพิร์ธ ๖ ปีแล้ว.....

ก่อนไปก็ไปกราบพระเกจิอาจารย์ดังเมืองนครปฐม เพื่อขอของดีไปช่วยให้ทำมาค้าขึ้น และสุขภาพแข็งแรง หลวงพ่อก็มอบ พระสังกัจจายน์ ให้ไปบูชา.....

ช่วงออกพรรษาที่ผ่านมา เจ๊ไร กลับมาเมืองไทย ก็ไปหาพระเกจิฯ หลวงพ่อเห็นหน้าก็จำได้ ถามว่าเป็นยังไงค้าขายดีไหม ร่ำรวยรึยัง เจ๊ไร ตอบก็ดี ก็รวยค่ะ แต่มีปัญหามาขอคำปรึกษาหลวงพ่อหน่อยว่าพอเอาพระสังกัจจายน์ไปบูชา ก็ภาวนาขอให้มีความอุดมสมบูรณ์ ค้าขายร่ำรวยทุกวัน ก็ได้ตามขอ.....

หลวงพ่อฟังถึงตรงนี้ก็พยักหน้า ว่าหลวงพ่อท่านศักดิ์สิทธิ์นะ แล้ววันนี้จะมาขออะไรอีก เจ๊ไร บอกไม่ได้มาขอ แต่เอามาคืน แล้วยกหยิบพระสังกัจจายน์ให้หลวงพ่อ บอกว่า เพราะบูชาพระสังกัจจายน์องค์นี้ เลยอุดมสมบูรณ์จริงๆตามอานุภาพ ทำให้กินไม่หยุด จนน้ำหนักขึ้นจาก ๕๕ กิโล มาเป็น ๑๕๕ กิโล เจ้าค่ะ อามิตตพุทธ.

สีกาอ่าง