ตัวไปไกล แต่ใจยังอยู่แถวนี้นะคะ ขอลาพักร้อน ไป 3-4 วัน แต่รับรองว่าเรายังได้อ่านกันในไทยรัฐออนไลน์แน่นอน
“สวัสดีค่ะพี่อ้อย หนูตามอ่านในไทยรัฐออนไลน์ทุกอาทิตย์ จนคิดอยากปรึกษาเรื่องของตัวเองบ้าง ทั้งที่ไม่แน่ใจว่าควรปรึกษาไหม ใช่เรื่องที่ควรพูดไหม คือหนูทำงานคล้ายๆ ไซด์ไลน์ค่ะ แล้วหนูก็ได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งเป็นลูกค้านั่นแหละหนูก็ทำงานตามปกติ แล้วเขาก็ขอไลน์ไป เราเลยได้คุยกัน จนสนิทกันแล้วตกลงคบกันค่ะ เวลาที่อยู่กับเขา คุยกับเขาหนูมีความสุขมาก เราอายุห่างกัน 23 ปีค่ะ ตลอดเวลาที่คบกันเขาก็รู้นะคะว่าหนูยังทำงานแบบนี้แต่เขาก็ยังมาคบกับเรา มารับกลับบ้านทุกวัน หนูจะเห็นแก่ตัวไปไหมคะที่ยังทำงานแล้วคบเขาไปแบบนี้ หนูเองก็มีภาระที่ต้องดูแลลูก และแม่ บางครั้งก็คิดว่าจะเลิกกับเขาให้เขาไปเจอคนที่ดีกว่า เหมาะกับเขามากกว่าหนูแต่ก็ทำไม่ลงค่ะเพราะรักเขามาก หนูต้องให้มันเป็นไปแบบนี้หรือคะพี่”
ด้วยความเคารพทุกอาชีพที่สุจริตนะจ๊ะ แค่บางทีอาจต้องดูดีๆ กับหลายๆ คนที่เข้ามา ถ้าบางอาชีพสุ่มเสี่ยงที่จะพาเราไปเจอคนบางกลุ่มที่ใช้ความลุ่มหลงดึงดูดกันไปมา น้องคบหากับเขายาวนานแค่ไหน อายุห่างกันตั้ง 23 ปี เขามีครอบครัวอยู่แล้วหรือเปล่า อย่าบอกว่านี่คือเรื่องส่วนตัวเขา เพราะมันกระทบต่อเราโดยตรง ยิ่งน้องมองว่าตัวเองด้อยค่า คนที่เข้ามาเลยดูสูงค่าแค่เขายอมรับในงานของเราได้ น้องก็พร้อมจะเททั้งใจให้เขาแล้ว ไม่ได้บอกให้มองโลกในแง่ร้าย แค่อยากให้มองไปแบบที่อยู่ในโลกความเป็นจริง ผู้หญิงจะสตรองแค่ไหนต่อให้ดูแลตัวเองได้ ก็ไม่ใช่ไม่อยากให้ใครดูแล น้องเลือกงานแบบนี้ ต่อให้มีเหตุผลมากมายว่าต้องใช้เงิน แต่ก็ห้ามความคิดของคนที่ตัดสินผู้หญิงอาชีพนี้ไม่ได้ งานที่ดูเหมือนไปกับใครก็ได้ แต่ไม่ใช่ต้องง่ายกับทุกคนที่เราจะเลือกคบ ดูใจให้นานๆ จะได้ไม่ต้องทรมานกับการทำใจซึ่งนานกว่า มองหาความจริงใจ และลองมองหางานใหม่ๆ ไปด้วย ไม่ใช่เพื่อเขา แต่เพื่อความภูมิใจในตัวเรา ของแม่เราและลูกเรา
...
ถ้าเลือกได้ ไม่มีแม่คนไหนอยากให้ลูกไปนอนกับใครๆ เพื่อให้ได้เงินมาเลี้ยงแม่ หรือแม้แต่ลูกของเรา เขาต้องมองแม่ของเขาด้วยความภาคภูมิใจ วิธีขึ้นสู่ยอดเขามีได้ตั้งหลายทาง วิธีหาเงินก็เช่นกัน ไม่ว่าผู้ชายคนนี้ จะเป็นคนที่เราจะคบหากันจริงจังขั้นไหน แต่อย่างน้อยเขาคือคนที่ทำให้เราได้ฉุกคิด งานอย่างที่เราทำ จะกระทบต่อความสัมพันธ์ไหม มีผู้ชายคนไหน อยากได้แม่ของลูกที่ถูกกอดมาแล้วทั่วราชอาณาจักร เดี๋ยวคนนั้นก็ลูกค้า คนนี้ก็ลูกค้า เขากล้าบอกใครๆ ว่ามีเราอยู่ในหัวใจ หรือซ่อนมาซ่อนไป เก็บอย่างไร้ตัวตนเป็นคนข้างๆเขา หรือแค่มีเราเป็นของแถมนอกบ้านของเขาหรือเปล่า
ต่อให้เชื่อเสมอว่า ถ้ารักกัน ก็ต้องรักกันอย่างที่เราเป็น ไม่ใช่รักแล้วบังคับให้เราเป็นอย่างที่เขาอยากเห็น แต่บางอาชีพที่เราเป็น ยากต่อการยอมรับและประกาศบอกใคร ไหนจะบ้านเขา ครอบครัวเขา ถ้าเราคิดจะจริงจังกับเขาขั้นนั้น
เคยมีน้องผู้หญิงคนหนึ่งโทรฯเข้ามาเล่าให้ฟังใน Club Friday น้องคบกับแฟนมา 8 ปี ดันไปหลงรักผู้ชายในบาร์โฮสต์ เพราะเขาแสนจะเอาอกเอาใจ สุดท้ายยอมบอกเลิกแฟนไปคบกับน้องเขา แค่ไม่กี่เดือนก็โดนเท เพราะไปตามหึง ตามหวง ทวงความเป็นเจ้าของ ทั้งที่งานของน้องเขาต้องคอยเอาอกเอาใจลูกค้า แม้จะพยายามหลับตา แต่ว่าหลอกตัวเองไม่ไหว ลืมไปว่าเราก็เจอน้องเขาในสถานที่แบบไหน จะเปลี่ยนเขาได้ยังไง วันที่ทะเลาะกัน น้องผู้หญิงพูดว่า “มาหลอกให้ความหวังตั้งแต่แรกทำไม” น้องผู้ชายบาร์โฮสต์ตอบไปว่า “นั่นมันงานของผมพี่ !!!”
เล่าให้น้องฟัง เผื่อเป็นอีกหนึ่งวิธีคิดจากชีวิตคนอื่น ยังไม่ต้องไปคิดว่าเห็นแก่ตัวกับเขาไปไหม ถ้ายังเป็นสาวไซด์ไลน์ต่อไป แค่ว่าเราภูมิใจในความเป็นตัวของเราหรือยัง กับการประกอบอาชีพนี้ ถ้าน้องมั่นใจว่าก็ไม่ได้ทำความเดือดร้อนให้ใคร หากจะมีความรัก ก็ต้องรอให้เจอคนๆ ที่รักเรามากพอจะยอมรับทุกเงื่อนไขในชีวิต แต่ถ้าคิดจะหาเงินด้วยวิธีการอื่นๆ ที่ไม่ลดคุณค่าตัวเองขนาดนี้ ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีต่อตัวเรา หรือถ้าอยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเขา ก็ใช้ “เวลา” ดูซิว่า เขาน่ารักมากพอให้เรารักไหม และถ้าใช่ การปรับตัวเองบางอย่างเพื่อรักษาเขาไว้ ก็คงไม่ได้ยากเกินไปนะพี่ว่า.