ธรรมะสนามพระวิภาวดี วันนี้ อัญเชิญมาจากสมเด็จพระสังฆราช วัดราชบพิธฯ ซึ่งข้าพเจ้าชอบมาก “อ่านหนังสือออก สำคัญ อ่านเหตุการณ์ออก สำคัญกว่า อ่านคนอื่นออก สำคัญยิ่ง อ่านตนเองออก สำคัญที่สุด” เข้าสนาม เปิดเวทีกันด้วย พระสมเด็จอรหัง พิมพ์สังฆาฏิ สมเด็จพระสังฆราช (สุกไก่เถื่อน) วัดมหาธาตุ กรุงเทพฯ ซึ่งเป็น ต้นแบบ พระพิมพ์เนื้อผงรูปทรงสี่เหลี่ยมชิ้นฟัก ที่ได้นามว่า “พระสมเด็จ” ตามฐานาในคราวได้รับสถาปนาขึ้นเป็น สมเด็จพระสังฆราช ประมุขสงฆ์องค์ที่ 4 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ .....
มีบันทึกว่า ท่านได้เริ่มจัดสร้างพระนี้ราวปี พ.ศ.2360 ที่วัดพลับ แล้ว นำมาบรรจุ และส่วนหนึ่ง มอบเป็นที่ระลึกผู้ที่เดินทางตามท่านมาร่วมงาน ครองตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราช ประทับ ณ วัดมหาธาตุ ท่าพระจันทร์ เมื่อปี พ.ศ.2363.....
พระตระกูล สมเด็จอรหัง มีพิมพ์พระที่ค้นพบ รวมของวัดสร้อยทอง 5 พิมพ์ คือ 1.พิมพ์สังฆาฏิ เข่าตรง 2.พิมพ์ฐานคู่เข่าโค้ง 3.พิมพ์เกศอุ (เปลวเพลิง) 4.พิมพ์โต๊ะกัง หลังยันต์ปั๊ม 5.พิมพ์เล็ก.....
เนื้อพระแยกได้เป็น 3 ชนิดคือ 1.เนื้อละเอียดแน่นแกร่ง (วัดมหาธาตุ) 2.เนื้อหยาบปนกรวดทราย (ขึ้นที่วัดสร้อยทอง) 3.เนื้อผงแดงสีปูนแห้ง--องค์ในภาพสวยจี๊ด เพราะเจ้าของ เสี่ยศุภชัย สายัณห์ บอกว่า เป็นพระติดรางวัลที่ 2 งานศรีนคร.....
...
องค์ที่สอง ก็ของท่านผู้สร้างเดียวกัน เป็น พระพิมพ์ยืนวันทาเสมา สมเด็จพระสังฆราช (สุก ไก่เถื่อน) วัด (พลับ) ราชสิทธาราม.....
วัดพลับ สร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยาพอถึงสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ทรงปราบดาภิเษกขึ้นเป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรี ทรงทำนุบำรุงส่งเสริมพระพุทธศาสนา บูรณะวัดวาอารามทั่วราชอาณาจักร และโปรดให้สร้างวัดราชสิทธารามขึ้น รวมกับวัดพลับเดิม และอาราธนานิมนต์พระอาจารย์ที่มีพระราชศรัทธา คือ พระอาจารย์สุก ญานสังวโร จากวัดท่าหอย จ.พระนครศรีอยุธยา มาเป็นเจ้าอาวาส เพราะเป็นวัดฝ่ายอรัญวาสีเหมือนกัน และอยู่ใกล้พระราชวัง.....
ถึงปี พ.ศ.2470 ได้มีการค้นพบ พระพิมพ์วัดพลับ จากองค์พระเจดีย์ เพราะมีชาวมุสลิม แถวย่านเจริญพาศน์ พบกระรอกเผือกในวัด ก็ช่วยกันวิ่งไล่จับกระรอกก็วิ่งหนีเข้าไปในโพรงพระเจดีย์ ชาวมุสลิมก็เอาไม้กระทุ้งในโพรง ให้กระรอกออกมา แต่ที่กลับออกมาไม่เป็นกระรอก กลายเป็นพระเครื่องเนื้อผงขาวองค์เล็กๆ ทรงกลม ไหลออกมามากมาย จึงเก็บใส่ห่อผ้าไปจำหน่ายจ่ายแจก.....
ปรากฏว่ามีชาวสวนนำไปใช้ แล้วถูกหมารุมกัด สู้จนเหงื่อหยด ต้องยอมนั่งให้หมากัดจนหมาหมดแรง เลิกไปเอง ปรากฏว่าเสื้อผ้ากางเกงถูกกัดถูกขาดวิ่นทั้งตัว แต่ไม่ได้เลือดเลย มีเพียงรอยเขี้ยวปนนำลาย งับเป็นจ้ำๆ.....
และยังมีทหารไปรบเวียดนาม ใช้พระนี้ติดตัว โดนมีดปลายปืนแทงซี่โครงหัก กลับมารักษาตัว รอดตายโดยไม่มีบาดแผล และอีกหลายครั้งที่เป็นข่าว ยิงไม่ออกฟันไม่เข้าของผู้ใช้พระวัดพลับ ทำให้ได้รับความนิยมสูงขึ้นเป็นลำดับ .....
พิมพ์พระที่ได้รับความนิยม มาตรฐานมี 6 พิมพ์คือ 1.พิมพ์ยืนวันทาเสมา 2.พิมพ์พระปิดตา 3.พิมพ์ตุ๊กตาใหญ่ ตุ๊กตาเล็ก 4.พิมพ์สมาธิเข่ากว้าง 5.พิมพ์สมาธิ ใหญ่ กลาง เล็ก6. พิมพ์พุงป่อง ใหญ่ เล็ก .....
พระวัดพลับ เป็นพระบรรจุกรุ อยู่ในที่สูงพ้นน้ำ จึงมีคราบกรุบางเบา บางองค์มีเม็ดผด ที่เรียกว่า เนื้องอก.....
ส่วนเรื่องผู้สร้าง ที่ยังมีเรื่องแย้งระหว่าง สมเด็จพระสังฆราชสุก กับ หลวงตาจัน ที่บ้างว่าเป็นพระเกจิฯชาวมอญ บ้างว่าเป็นพระเกจิฯชาวเขมร หาข้อยุติไม่ได้ ปัจจุบัน ไม่ถือเป็นเรื่องสำคัญ เพราะประเด็นหลักในการเล่นหาขึ้นอยู่กับความเป็นพระแท้ ความสมบูรณ์สวยงามและพิมพ์พระ ที่เป็นเครื่องกำหนดราคา.....
อย่างองค์ในภาพนี้ของ เสี่ยศุภชัย สายัณห์ เป็น พระพิมพ์นิยมสุด สภาพสวยแซ่บเว่อร์อย่างนี้มีสิทธิขานราคาถึงหลักล้านสบายๆ.....
องค์ที่สาม คือ พระเลี่ยง พิมพ์บัวเหลี่ยม กรุวัดดอนแก้ว อ.เมือง ลำพูน ซึ่งนักนิยมพระหมู่เฮาจาวเหนือ เล่าเกร็ดความรู้เรื่องชื่อ พระเลี่ยง ที่เรียกกันนั้น ว่าเพี้ยนมาจากภาษาเหนือที่ว่า “พระเหลี้ยม” ซึ่งแปลว่า แหลม ตามรูปทรงพระที่มีค้นพบอยู่ 2 พิมพ์หลัก คือ พิมพ์บัวกลม กับ พิมพ์บัวเหลี่ยม .....
...
มีแหล่งค้นพบใหญ่ 4 แห่งคือ 1.กรุวัดประตูลี้ มีทั้งพิมพ์บัวกลม บัวเหลี่ยม โดยเฉพาะพิมพ์บัวเม็ดกลม มีพบที่กรุนี้เพียงแห่งเดียว ลักษณะเนื้อพระจะหยาบ มีเม็ดแร่ปน สีเนื้อมีขาว พิกุล เขียว 2.กรุวัดมหาวัน จะเป็น พิมพ์บัวเหลี่ยม ที่ไม่มีเส้นขวางในซอกแขนขวา ส่วนฐานจะดูกว้างกว่าของประตูลี้ องค์พระจะลำใหญ่ หลังพระอูมหนา เนื้อพระละเอียดอย่างพระรอด 3.พระกรุวัดดอนแก้ว พบเป็น พระพิมพ์บัวเหลี่ยม เนื้อละเอียดหนึกนุ่ม มีเส้นขีดขวางในซอกแขนขวา4.กรุวัดดอยติ เป็น พระพิมพ์บัวเหลี่ยม เหมือนวัดดอนแก้ว แต่เนื้อจะหยาบกว่า กับรอยปาดด้านหลัง ที่ต่างกัน และยังพบ พระพิมพ์เล็ก ที่สร้างไว้โดยพระมหาเถรอุปันโน เมื่อวันงานยี่เป็ง พ.ศ.2394--องค์นี้ ก็ของ เสี่ยศุภชัย.....
ตามมาด้วย พระนางพญา พิมพ์สังฆาฏิ กรุวัดนางพญา อ.เมือง จ.พิษณุโลก เห็นปุ๊บ ก็นึกชื่นชมในความโดดเด่นของฟอร์มทรง ที่ตัดขอบได้สัดส่วนทุกด้าน เนื้อพระที่ละเอียดแน่นดูนุ่มเหมือนนิ่ม แต่แกร่งแบบแก่ว่านสีเนื้อน้ำ ตาลอ่อน สวยนวลตา .....
จะมีจุดด้อยก็ตรงริ้ว–รอยสัมผัสใช้ทั่วองค์ ทำให้พิมพ์พระดูลบเลือน หย่อนงามไปนิด แต่ก็บางเบา เสียแต้มเล็กน้อย องค์รวมได้แต้มเป็นพระแชมป์งานย่อมๆได้ งานใหญ่ก็ได้ติดโบรับรางวัลแน่ส่วนราคา เสี่ยตรี บางแค ไม่ได้บอก เพราะยังคิดเลขไม่ถูกว่าควรเท่าไหร่.....
ต่อไปขอเสนอ พระผงของขวัญ รุ่นแรก มีเคลือบหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ เขตภาษีเจริญ กรุงเทพฯ ซึ่งกำลังมีกระแสความนิยมย้อนกลับ เพราะคนจีน สิงคโปร์ มาเลเซีย ออกใบสั่งกว้านซื้อเก็บแบบเงียบๆมาระยะหนึ่งแล้ว โดยเฉพาะ พระรุ่นแรก มีเคลือบ สภาพสมบูรณ์ งามเฉียบเรียบร้อย แท้แน่ๆ ดูง่ายๆแบบองค์นี้ ของ เสี่ยเปรม พุทธสิริมีแรงรับเซ้งรับซื้อไม่อั้น.....
ต่อไปคือ พระกริ่งตั๊กแตน พิมพ์บัวฟันปลา เนื้อสำริดเงิน ในอดีตมีความนิยมเล่นเป็น พระกริ่งเขมร เรียกตามกันมาว่า พระกริ่งตั๊กแตน ตามรูปทรงลักษณะโดยรวมคล้าย ตั๊กแตน ที่ต่างจากพระกริ่งอื่นๆ.....
ต่อมาพอมีการหาหลักฐานไม่ปรากฏว่ามีหลักฐานใดๆเลย ที่สามารถยืนยันว่าพระกริ่งนี้มีกำเนิดในประเทศเขมร เหมือน พระกริ่งใหญ่ พระกริ่งบาเก็ง พระกริ่งหนองแส.....
จึงเกิดการพิสูจน์ใหม่ จากศิลปะในองค์พระ ที่มีลักษณะอย่าง พระอุปคุต พระบัวเข็ม ที่เคารพบูชาของชาวมอญชาวพม่า.....
จึงได้ความตามท้องเรื่องว่าน่าจะเป็นพระที่สร้างขึ้นในพื้นที่ชายแดนติดประเทศเขมร ด้วยฝีมือช่างชาวมอญที่อาศัยอยู่เดิม ในสมัยกรุงศรีอยุธยา.....
...
ความแตกต่างในศิลป์และอายุเนื้อโลหะ แยกได้เป็น ยุคต้น กับ ยุคกลาง ที่ได้รับความนิยมสูงมีราคาหลักแสนถึงล้าน เป็น พระศิลป์ยุคต้น เนื้อสำริดแก่เงิน อย่าง องค์ในภาพนี้ของ เสี่ยเต้ พิษณุโลก.....
สำหรับคอเหรียญ วันนี้ได้ดู เหรียญปั๊มจอบใหญ่ ทองเหลือง กะไหล่ทองรุ่นปี พ.ศ.2515 หลวงพ่อเงิน พุทธโชติ วัดบางคลาน พิจิตร จัดสร้าง สมัย พระอาจารย์เปรื่อง เป็นเจ้าอาวาส ระหว่างปี พ.ศ.2514-15 เพื่อหารายได้บูรณะพระอุโบสถ.....
รายการจัดสร้างวัตถุมงคล มีทั้งรูปเหมือนบูชา รูปเหมือนลอยองค์ เหรียญปั๊มจอบใหญ่-จอบเล็ก เหรียญขวัญถุง เหรียญรูปไข่ด้านหน้าหลวงพ่อเงิน ด้านหลังหลวงพ่อเปรื่อง แหวน ผ้ายันต์ แผ่นโลหะ พระเนื้อดินพิมพ์พระเจ้าห้าพระองค์ (บรรจุ) แต่บางส่วนออกให้บูชา.....
เริ่มทำพิธีจัดสร้างเททองที่วัดสุทัศน์ กรุงเทพฯ แล้วนำไปประกอบพิธีพุทธาภิเษก อีกครั้ง ที่พระอุโบสถวัดบางคลาน ซึ่งหลังคายังสร้างไม่เสร็จ เปิดโล่งอยู่ ทำให้เห็นปรากฏการณ์อัศจรรย์ กลางวันพระอาทิตย์ทรงกลด กลางคืนเกิดจันทรุปราคา ตลอดพิธี เป็นที่เลื่องลือ.....
ทำให้วัตถุมงคลรุ่นนี้ได้รับความนิยมสูงในเวลาต่อมา อย่าง เหรียญจอบใหญ่กะไหล่ทอง นี้ตอนออกให้บูชาราคา 25 บาท ปัจจุบันเหรียญงามๆ สภาพเรียบร้อยกะไหล่เดิมๆ เต็มร้อยแบบเหรียญนี้ ของ เสี่ยจักรพันธ์ ลิขิตเอกราช ราคาอยู่ที่หลักแสนแร้ว.....
ลากันวันนี้ ด้วยเรื่องชวนยิ้มตามสไตล์สนามพระวิภาวดี ซึ่งมีท่านผู้ชมทางบ้านนึกสนุก ส่งเรื่องเล่าฮาๆในวงการมาเยอะ เรื่องคนไหนได้ลง เราก็จะมีของสมนาคุณ คือ พระเครื่อง จัดสร้างดีพิธีขลัง ส่งกลับไปให้เป็นที่ระลึก หรือระทึกก็แล้วแต่.....
แต่มีข้อแม้คือ ต้องเล่า เรื่องจริง และคนส่งเรื่องมาต้องบอกชื่อแซ่เบอร์โทร.มาด้วย วงเล็บมุมซองจดหมายว่า เรื่องปิดท้าย สนามพระวิภาวดี ซึ่งเราไม่ได้เปิดเผยว่าจากใคร เพียงแต่ต้องรู้ให้ชัดเจนนิดนึง ว่ามีตัวตน--อีกอย่าง เรื่องปิดท้ายสไตล์ สีกาอ่าง ก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้ใคร คนที่อยากส่งมาจึงไม่ต้องห่วง.....
สำหรับเรื่องปิดท้ายวันนี้ เป็นเรื่อง เสี่ยทวี นักนิยมสะสมพระตัวเอ้ ศึกษา แสวงหา ซื้อเก็บ จนเมียเห็นว่ามากเกิน ที่สำคัญรู้สึกสามีห่างเหิน เพราะวันๆเอาแต่นั่งอ่านหนังสือพระ ออกไปซื้อพระ กลับมานั่งส่องพระ ก่อนนอนก็ยังกราบไหว้พระ บางคืนนอนแล้วยังละเมอชื่อพระ ชักจะไปกันใหญ่.....
เมียก็ขอร้องให้เพลาๆจะได้มีเวลาพูดจากันบ้าง แต่ เสี่ยทวี ก็ไม่ทำ สุดท้ายเมียถึงต้องยื่นคำขาดให้เลือกเลิกเล่นพระ หรือเลิกกับเมีย.....
เสี่ยทวี เห็นท่าเมียพูดจริง ก็เลยยอม แต่มีข้อต่อรองว่าอย่าให้ถึงกับเลิกเล่นเลย เพราะชอบมาก และเห็นเป็นการลงทุนที่ดี ขอเล่นน้อยลง แบ่งเวลาดูแลเท่าๆกันก็พอนะ.....
เมียฟังก็ต่อรองมั่ง ว่าต้องกินข้าวด้วยกันทุกวัน เหมือนลื้อถวายข้าวพระ และมองหน้ากันทุกวัน เหมือนลื้อส่องพระ และขอให้ชั้นเก็บพระทุกองค์ที่ซื้อมา.....
ถึงตอนนี้ เสี่ยทวี รู้สึกว่าเมียเริ่มจะขอเยอะ เลยรีบพูดดักคอแบบประชดว่า ที่ขอให้ทำทุกอย่างเหมือนทำกับพระ อั๊วยอมทำได้หมด แต่คงไม่ต้องถึงกับกราบลื้อก่อนนอนทุกวัน เหมือนกราบพระหรอกนะ เมียที่กำลังจะพูดต่อ เลยตาโต บอกว่า ทำได้ก็ดี ชีวิตจะได้เจริญ เจ้าค่ะ อามิตตพุทธ.
สีกาอ่าง