ธรรมะคำสอน สนามพระวิภาวดี วันนี้ ท่านผู้ชมส่งมา เป็นของ หลวงพ่อชา วัดหนองป่าพง ว่าด้วยการ ปล่อยวาง ซึ่งได้ยินกันบ่อย แต่ไม่รู้ทำได้กี่คน เพราะไม่รู้หลัก ท่านจึงชี้วิธีว่า “ต้องฝึกจิต เหมือนเวลาเราแบกเรื่องราวหนักใจปัญหาอะไรไว้ ว่าเหมือนแบกก้อนหิน ก็หนัก แต่ถ้าวางเสียก็เบา แม้ต่อไป อาจจะต้องแบกอีก แต่รู้แล้ว ฉลาดแล้วว่า ถ้าวางเมื่อไหร่ก็จะเบา สบาย เมื่อทำได้เช่นนี้บ่อยๆ ต่อไปเราก็จะไม่ยึดมั่นถือมั่น คือ รู้จักปล่อยวางได้
เริ่มกันที่ พระรอด พิมพ์ใหญ่ กรุวัดมหาวัน ลำพูน พระแท้ดูง่ายสภาพสมบูรณ์งามเยี่ยม ของ เสี่ยล็อต สารคาม ทั้งฟอร์มองค์ พิมพ์พระ เส้นศิลป์ ผิวนอก เนื้อใน ไคลกรุ ดูตรงไหนก็ใช่หมด แบบนี้แหละที่เป็นพระแท้ถึงยุค
พระรอด ค้นพบได้เฉพาะภายในพื้นที่ อาณาเขตวัดมหาวันเพียงแห่งเดียว พบพระมากสุด บริเวณองค์พระเจดีย์ที่พังทลาย และพื้นที่รอบวัด ที่พระเณรขนเศษอิฐจากองค์พระเจดีย์ที่พังทลายไปถมปรับพื้นที่หลุมบ่อรอบวัด โดยมีองค์พระติดไปด้วย
ถึงสมัย ท่านเจ้าคุณญาณมงคล (ฟู) จึงอนุญาตให้ขุดค้นหาพระรอด โดยกำหนดพื้นที่ให้ ได้พระไม่มากนัก แต่การขุดทำให้ต้นไม้ และเสนาสนะเสียหาย จึงห้ามขุดไปพักหนึ่ง
ต่อมามีการขออนุญาตขุดค้นกันอีกเรื่อยๆ ตามบันทึกของ พระอาจารย์ทา อดีตเจ้าอาวาส วัดพระคงฤๅษี และ พระอาจารย์บุญธรรม วัดพระธาตุหริภุญไชย ว่า เมื่อ พ.ศ.๒๔๓๕ ในสมัย เจ้าหลวงพินทุไพจิตร เป็นเจ้าเมืองลำพูน องค์พระเจดีย์ได้พังลงมา พบพระรอดจำนวนมากทางวัดจึงได้ปฏิสังขรณ์ นำพระส่วนใหญ่บรรจุคืนไว้ดังเดิม
...
ครั้งที่ ๒ พ.ศ.๒๔๕๑ สมัย เจ้าหลวงอินทยงยศ เป็นเจ้าเมืองลำพูน ฐานองค์พระเจดีย์ชำรุดต้องบูรณะ จึงนำพระแจกจ่ายข้าราชการผู้ร่วมงาน และสร้าง พระรอดรุ่นใหม่ (ครูบากองแก้ว) บรรจุไว้แทน ปี พ.ศ. ๒๔๙๘ ขุดพบบริเวณใต้ถุนกุฏิหน้าวัด ได้พระรอดจำนวน ๓๐๐ องค์
ปี พ.ศ.๒๕๐๖ ตอนรื้อพื้นพระอุโบสถ พบ พระรอด ประมาณ ๓๐๐ องค์ ส่วนใหญ่มีสภาพสมบูรณ์งดงาม เพราะอยู่บนขื่อคานรากฐานโบสถ์
ภายหลังยังมีการพบพระประปรายในบริเวณบ้านเรือนใกล้วัด พระรอดที่พบจะมีเนื้อละเอียด หนึกนุ่มมาก เพราะเป็นดินกรองอย่างดี ไม่มีเม็ดกรวดเม็ดทรายปะปน พิมพ์พระเดิมแบ่งได้เป็น พิมพ์ตื้น พิมพ์สั้น พิมพ์ยาว พิมพ์ฐานสองชั้น ฐานชั้นเดียว
ถึงสมัย อาจารย์เชียร ธีระสานต์ ได้มีการกำหนดพิมพ์พระรอดเป็นมาตรฐานนิยม ๕ พิมพ์คือ พิมพ์ใหญ่ พิมพ์กลาง พิมพ์เล็ก พิมพ์ต้อ พิมพ์ตื้น (มี ๒ แบบคือมีเส้นแตกที่พระกรรณซ้าย กับไม่มี) ทุกพิมพ์ได้รับความนิยมสูง มีราคาหลักล้านตามลำดับ
ตามมาด้วย พระนางพญา พิมพ์มีหู กรุโรงทอ วัดโพธิ์ พิษณุโลก พระพิมพ์สกุลนางพญา เนื้อดินเผา ที่มี อายุการสร้างร่วมยุค พุทธศิลป์ร่วมสมัย พิมพ์พระเหมือน พุทธคุณเทียบได้ กับ พระนางพญา กรุวัดนางพญา เมืองพิษณุโลก
แตกต่างเพียงระยะเวลาและสถานที่ ซึ่งพบในพื้นที่เขตวัดโพธิ์ ซึ่งใช้เป็นที่ตั้งโรงทอผ้าของทหาร พระที่ค้นพบมีลักษณะโดยรวมคล้าย พิมพ์สังฆาฏิ ของวัดนางพญา แต่ขนาดองค์พระจะใหญ่กว่า แยกเป็นพิมพ์ มีหู กับ ไม่มีหู องค์นี้ของ เสี่ยธนากร บุญสุวรรณโณ เป็น พิมพ์มีหู สวยเยี่ยม ในอดีตราคาทิ้งห่างกันคนละหลัก แต่ปัจจุบันไล่หลัง นางพญา พิมพ์สังฆาฏิ ติดๆที่ หลักแสนกลางๆ เพราะมีประสบการณ์ว่าใช้แทนกันได้
...
องค์ต่อไป คือ พระขุนแผน พลายคู่ ตัดเดี่ยว พิมพ์จัมโบ้ นิยม A กรุวัดบ้านกร่าง อ.ศรีประจันต์ สุพรรณบุรี
ย้อนเวลาไปราว ๒๐ ปี ถ้าพูดถึง พระขุนแผนบ้านกร่าง นักนิยมพระจะนึกถึงแต่ พระขุนแผน พิมพ์เดี่ยว อย่าง พิมพ์ทรงพลใหญ่ พิมพ์อกใหญ่–อกเล็ก ทรงพลเล็ก พิมพ์แขนอ่อน พิมพ์ซุ้มเรือนแก้ว (ใบไม้ร่วง) พิมพ์เถาวัลย์เลื้อย พิมพ์หน้าเทวดา และอีกมาก ที่ล้วนเป็น พระพิมพ์องค์เดียว ที่เรียกว่า พลายเดี่ยว
น้อยนัก จะพูดถึง พระพิมพ์พลายคู่ ที่ค้นพบพร้อมกัน เพราะองค์พระมีรูปแบบเทอะทะ ความนิยมจึงแตกต่าง ไม่ได้รับความสนใจ เพิ่งมามีการพูดถึงกันมาก ก็เมื่อ พระพิมพ์พลายเดี่ยว เริ่มหายาก ราคาแพงขึ้น ทำให้มีการนำ พระพิมพ์พลายคู่ มา ตัดแยก ขายเป็น พระพลายเดี่ยว
แต่ก็หลอกกันได้ไม่นาน เพราะมีจุดสังเกตแยกแยะให้เห็นได้ จากพิมพ์พระที่แตกต่าง และจุดสำคัญที่เห็นเด่นชัด คือ เส้นชายผ้าจีวร ที่พาดผ่านข้อพระหัตถ์ข้างซ้ายขึ้นหาองค์พระ ซึ่งมี เฉพาะ ใน พระพิมพ์พลายเดี่ยว เกือบทุกแบบเท่านั้น แต่ไม่มีให้เห็นใน พระพิมพ์พลายคู่ เลย
อย่างองค์นี้ของ คุณหมอภานุมาศ ศรีสว่าง ที่เขียนบอกมาตรงๆ ว่าเป็น พระพิมพ์พลายคู่ ตัดเดี่ยว--ชื่อชั้นอาจเป็นรอง แต่ความงามไม่เป็นสองแน่นอน ที่สำคัญปัจจุบันหายากและแพงมากด้วย ขอบอก
...
อีกรายการคือ เหรียญทองคำ พ.ศ.๒๕๑๙ พระครูเนกขัมมาภินันท์ (บุญทา) หลวงพ่อวัดดอนตัน อ.ท่าวังผา จ.น่าน
ในยุคระหว่างปี พ.ศ.๒๕๑๐-๒๐ ถือเป็นยุคที่มีพระเกจิ อาจารย์ เมืองเหนือ มีชื่อเสียงเป็นที่ศรัทธาอยู่มากไม่แพ้ภาคอื่น อาทิ หลวงปู่แหวน สุจิณโณ วัดดอยแม่ปั๋ง จ.เชียงใหม่ หลวงปู่สิม พุทธจาโร วัดถ้ำผาป่อง จ.เชียงใหม่ หลวงพ่อเกษม เขมจาโร สำนักสงฆ์สุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง ครูบาวัง วัดบ้านเด่น จ.ตาก เจ้าตำรับผ้ายันต์ม้าเสพนาง
และที่มีชื่อเสียงปรากฏสูงมากอีกรูปหนึ่งคือ ครูบาบุญทา วัดดอนตัน จ.น่าน เพราะวัตถุมงคลพระเครื่องของท่านแสดงอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ ปกป้องคุ้มครองคนของบริษัทผู้รับเหมาสร้างทาง ที่เข้าไปในเขตพื้นที่สีแดงสมัยนั้น (คอมมิวนิสต์) ให้อยู่รอดปลอดภัย จากการบุกปล้นทำลายของผู้ก่อการ ร้าย
รอด ชีวิตจากอาวุธ ปืนยิงไม่ออก มีดฟันไม่เข้า ระเบิดด้านอย่างปาฏิหาริย์ นับครั้งไม่ถ้วน ซึ่งพิสูจน์ทราบได้ว่า ล้วนมีพระเครื่องของขลัง หลวงพ่อวัดดอนตัน ที่รับนิมนต์ไปเป็นประธานสงฆ์ในวันงานทำบุญพิธีเปิดงาน ใช้บูชาอยู่ทุกคน ทำให้ชื่อเสียงท่านแพร่ไปถึงประเทศจีน
มีการจัดสร้างวัตถุมงคลเมื่อไร คณะศิษย์ชาวจีนเหมารถมาร่วมทำบุญ บูชาพระเครื่อง วัตถุมงคลกันเป็นร้อยๆพันๆ
เหรียญรุ่นแรกปี พ.ศ.๒๕๑๔ เป็นเหรียญพระเกจิอาจารย์ไทยหนึ่งเดียว ที่ชาวจีนหาซื้อในราคาเรือนแสน เพราะศรัทธาในอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ด้านคง กระพันชาตรี ที่เรียกกันว่า “พระเหนียว เมืองน่าน”
สำหรับเหรียญนี้ ของ ส.จ.บอม เมืองน่าน เป็นอีกรุ่นที่ได้รับความนิยมสูงซึ่ง หลวงพ่อได้อนุญาตให้ พระครูใบฎีกาสุพจน์ จัดสร้าง ออกหารายได้สมทบทุนสร้างพระอุโบสถ วัดพลับพลา จ.นนทบุรี
กำหนดสร้างเป็นเหรียญรูปเหมือน หลวงพ่อบุญทา มี ๕ เนื้อคือ ทองคำ ๙ เงิน ๓๙ นวโลหะ ๙๙๙ ทองแดง-กะไหล่ทอง ๓๐,๐๐๐
...
นำเข้าพิธีพุทธาภิเษก ๒ ครั้ง ครั้งแรก หลวงพ่อบุญทา ปลุกเสกเดี่ยว ที่วัดดอนตัน ครั้งที่ ๒ ที่วัดพลับพลา เมื่อวันที่ ๑๑ มี.ค.๒๕๑๙ โดยอาราธนานิมนต์สุดยอดพระเกจิอาจารย์แห่งยุค ๓๙ รูปเข้าร่วมพิธีอย่างเข้มขลัง
ลักษณะเป็น เหรียญทรงกลมรูปไข่ ด้านหน้าเหรียญเป็นรูปจำลอง หลวงพ่อครึ่งองค์ ด้านหลังกลางเหรียญเป็นยันต์ครู ล้อมด้วยอักษรบอก ชื่อรุ่นสร้างโบสถ์ วัดพลับพลา วันพุทธาภิเษก
ปัจจุบัน เป็น ๑ ในเหรียญรุ่นที่ได้รับความนิยมสูง โดยเฉพาะ เนื้อทองคำ แบบเหรียญนี้ของ ส.จ.บอม ที่ได้ชื่อว่าเป็น เหรียญพระเกจิฯราคาแพงสุดของเมืองน่าน เพราะมีคนให้ราคาสูงถึง ๑ ล้าน ยังไม่ยอมขาย
ตามมาด้วย พระตรีกาย หรือ รัตนะตรัย ศิลปะลพบุรี ร่วมสมัยบายน เขมร เป็นเทวรูปจำลององค์พระศิวะมหาเทพ พระวิษณุ และองค์พระแม่ปราวตี ซึ่งเป็นเทพที่ชาวพุทธ ฝ่ายมหายานเคารพบูชา
ได้รับความนิยมสะสมเป็นโบราณวัตถุ ทรงค่าทรงระดับสากล ราคาสูงตามความสมบูรณ์ของศิลป์สมัย และขนาด องค์ในภาพนี้ ของ เสี่ยเฉลียว ตาดชูวงษ์
องค์ต่อไป คือ พระปรกโพธิ์เชียงแสน พิมพ์สมาธิเล็ก เชียงราย
มีประวัติศาสตร์บันทึกว่า พ่อขุนเม็งราย เจ้าผู้ครองนครเงินยาง (เชียงแสน) พระสหายพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ได้ทำการรวบรวมหัวเมืองน้อยใหญ่เป็นอาณาจักรล้านนา มีความมั่นคงสูงสุดในภาคเหนือ ทรงสร้างป้อมปราการล้อมเมือง โดยขนานนามเรียกใหม่ว่า เมืองเชียงราย
ซึ่งเป็นแหล่ง ที่ค้นพบพระพุทธรูป พระบูชา พระพิมพ์ พุทธศิลป์ สมัยเชียงแสน ที่นิยมสร้างเป็น พิมพ์ปรกโพธิ์ สื่อถึงความร่มเย็นเป็นสุข ซึ่งค้นพบได้มากในเขต จ.เชียงราย และพื้นที่ภาคเหนือ โดยเฉพาะ พระพิมพ์เนื้อตะกั่ว สนิมแดงแซมไขขาว ที่มีชื่อเสียง ได้รับความนิยมมาเนิ่นนานก็มีของ กรุเชียงแสน กรุเวียงป่าเป้า กรุทุ่งลอ และกรุพะเยา ซึ่งมีแบบพิมพ์มากมาย
แยกพิมพ์ได้เป็น พิมพ์ใหญ่ บัวกลีบ บัวตุ่ม ซ้อนสองชั้น และ พิมพ์เล็กบัวชั้นเดียว แบบองค์นี้ ของ เสี่ยจิ๊ก เชียงแสน ซึ่งเป็นพิมพ์ที่ได้รับความนิยมสูง เพราะหายาก ราคาแพง
อีกสำนัก คือ พระปิดตา จัมโบ้ ๒ เนื้อเกสร หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี กรุงเทพฯ ของร้าน ปิติ 31
หลังจาก พระปิดตาพิมพ์จัมโบ้ 1 สร้างชื่อเสียงเป็นพระดีพุทธคุณเด่นด้านเมตตามหานิยม ได้รับความนิยมสูง มีราคาถึงหลักแสน มีผู้แสวงหามาก แต่พระมีน้อย คณะศิษย์ได้ขออนุญาต หลวงปู่โต๊ะ สร้าง พระปิดตาเนื้อผงรุ่นสอง โดยจำลอง แบบพิมพ์เดิม ให้มีขนาดเล็กกว่า เนื้อพระมีผงเกสร กับเนื้อดำเหมือนเดิม
พอเปิดให้จองบูชา พระหมดก่อนวันพิธีพุทธาภิเษก ปัจจุบัน ศิษย์สายตรงยังเสาะหากันมากโดยเฉพาะ เนื้อเกสร องค์สวยๆอย่างองค์นี้ ราคาอยู่ที่หลักหมื่น
ถัดไปคือ พระรูปเหมือน พิมพ์ใหญ่นิยม หลวงพ่อเงิน วัดห้วยเขน พิจิตร พ.ศ.๒๔๕๖ จัดสร้างในสมัย พระครูล้อม เป็นเจ้าอาวาส โดยท่านได้เดินทางไปอาราธนานิมนต์ หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน ในฐานะพระอาจารย์ไปเป็นประธาน สร้างวัดห้วยเขน ที่ขาดแคลนเสนาสนะอยู่มาก
หลวงพ่อเงินก็รับนิมนต์เดินทางมาอยู่เป็นประธานที่วัดห้วยเขน นานถึง ๕ ปี และอนุญาตให้จัดสร้าง พระพิมพ์เนื้อดิน รูปเหมือนเนื้อโลหะ แบบพิมพ์ประกบ ขึ้นหาทุน คือ พิมพ์ใหญ่หน้านิยม พิมพ์กลางฐานสูง พิมพ์ใหญ่หน้าหนู พิมพ์เล็กก้นอุ สมนาคุณผู้ร่วมบริจาคทรัพย์สร้างวัด กำหนดราคาองค์ละ ๑ บาท ดำเนินการอยู่เป็นเวลา ๕ ปี จึงสร้างวัดสำเร็จ ปัจจุบัน พระรูปเหมือนพิมพ์ใหญ่ นิยมสุด สภาพสวยๆอย่างองค์นี้ ของ เสี่ยอนันต์ สีดอกบวบ ราคาเล่นหาพุ่งถึงหลักแสนแร้วนะโยม
เรื่องปิดท้ายวันนี้ เกิดขึ้นที่บ้านเซียนพระใหญ่ ลูกสาวลูกเขยพาลูกๆไปกินข้าวด้วย คุณตาเซียนใหญ่ก็ปลื้มลูกหลานพร้อมหน้าพร้อมตา เพราะเมียตายไปหลายปี ก็เหงาอยู่คนเดียว เพื่อนยุให้หากิ๊กก็ไม่สน
ก็พูดคุยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันอย่างมีความสุขได้สักชั่วโมง ลูกสาวก็เริ่มทำลายบรรยากาศ ฟ้องพ่อให้อบรมลูกเขย ที่แต่งงานมา ๖ ปี เริ่มมีอาการห่างเหิน ไม่เอาใจเหมือนปีแรกๆที่แต่งงาน
เซียนใหญ่รับฟังด้วยความเข้าใจนิสัยผู้หญิง และพูดเตือนลูกสาวให้ทำใจ ว่าเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตคู่ แรกๆผู้ชายก็จะเอาใจ พอได้อยู่กันเป็นครอบครัว ผู้ชายจะพูดน้อยลง ผู้หญิงจะพูดมากขึ้น
ลูกสาวฟังพ่อพูดไม่เข้าข้างก็งอน พาหลานไปนั่งดูทีวี ส่วนลูกเขยก็ยิ้มแป้น ที่พ่อตาเข้าใจ แต่ก็ถูกพ่อตาเตือนสติว่าเราก็เหมือนกัน ต้องประคับประคองครอบครัว อย่าทำตัวเฉยชา ต้องพยายามพูดคุยเอาใจใส่ หาเวลาพาเที่ยวไม่ถึงกับต้องเหมือนตอนเริ่มคบกัน เอาแค่ไม่ให้จืดชืด พอมีรสชาติบ้างก็พอ โดยเปรียบเทียบว่า ผู้หญิงก็เหมือนพระเครื่อง ยิ่งเก่ายิ่งมีค่ามีราคา
อบรมถึงตรงนี้ ลูกเขยที่นั่งฟังด้วยดีก็ยกมือขอเวลานอก ว่า ที่พ่อพูดสอน ผมยอมรับทุกเรื่อง พร้อมปฏิบัติตาม แต่ขอค้านเรื่องสุดท้ายที่ว่า เมียเหมือนพระเครื่อง ยิ่งเก่ายิ่งมีราคา
พ่อตาถามว่า ค้านตรงไหน แล้วก็เงียบ เพราะลูกเขยตอบว่า พระยิ่งเก่ายิ่งดูสวยคลาสสิก แต่เมียยิ่งเก่า ยิ่งดูแก่ และขี้บ่น เจ้าค่ะ อามิตตพุทธ.
สีกาอ่าง