วันก่อน อัดรายการ Club Friday show ค่ะ มีโอกาสได้สัมภาษณ์น้องยิปโซ อริย์กันตา คุยกันเกือบ 2 ชม. ได้อะไรดีๆ กับชีวิตจากวิธีคิดของน้องเยอะมาก ประโยคหนึ่งน้องพูดว่า “หนูเป็นคนที่ประชุมกับตัวเองบ่อยๆ คนเราทุกคน ควรมีฝ่ายค้านที่อยู่ในใจนะหนูว่า” หนูก็คิดได้เนอะ เห็นด้วยจริงๆ ค่ะ ไม่ใช่แค่คุยกับตัวเอง แต่ต้องประชุมกัน ฝ่ายเห็นดีด้วยว่าไง แล้วฝ่ายค้านว่ายังไง เหตุผลของใครดีกว่ากัน เราต้องทำแบบนี้ทุกวันกับทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ถ้าจะให้ดี ฝ่ายค้านต้องเสียงดังกว่าหน่อยคอยเป็นสติ ที่เห็นดีด้วยช่วยกันอวยก็ชื่นใจ แต่ที่บอกว่า “ไม่” ต้องฟังเขาไว้เยอะๆ ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็น สัญญาณอันตรายดังลั่น แต่เราแกล้งฟังไม่ได้ยิน
ลองประชุมกับใจตัวเองแล้วหาคำตอบให้กับอีเมลฉบับนี้หน่อย
“หนูจะทำยังไงดีคะพี่ เราสองคนแอบคุยกันมา 2 ปีแล้ว เขามีแฟนที่คบกันมา 7 ปี ซึ่งที่ผ่านมาเขาก็เลือกคนของเขามาตลอด แต่เขาก็ดึงหนูไว้ด้วยคำว่า “รอ” รอเขาก่อนได้ไหม ขอเวลาให้เขาได้ห่างกับคนนั้น เขาจะเลิก หนูก็รอมาตลอด รอด้วยความหวัง ไม่ว่ามีใครเข้ามาในชีวิตหนู หนูก็ปิดกั้นตัวเองเพื่อรอเขา แต่ทุกครั้งที่ต้องเลือกหรือมีปัญหาเขาก็เลือกคนของเขาเสมอ แล้วค่อยกลับมาง้อหนู หนูรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นของตาย มาผูกตัวเองให้อยู่กับความหวัง คำพูดลมๆ แล้งๆ ซึ่งหนูก็ไม่รู้ทำไมมันมีอิทธิพลกับหนูขนาดนั้น เพราะหนูกับเขาเราแค่ผูกพันกันทางใจ เราไม่เคยมีอะไรเกินเลยกัน มากสุดแค่เจอหน้าคุยกัน แต่ทำไมหนูถึงรักเขามาก มากจนมีใครคนอื่นไม่ได้ หนูต้องทำยังไงดีคะ ยิ่งบล็อกทุกอย่างของเขา ก็เหมือนหนูยิ่งค้นหาเขา ขอคำแนะนำให้หนูหน่อยนะคะ หนูอยากมีชีวิตใหม่ที่ไม่ต้องมีเขาอีก”
...
น้องเห็นคำตอบหมดแล้วค่ะ ไม่ว่าเราจะหยุดหรือทน เขามีอีกคนอยู่ดี ซ่อนเราไว้ซะมิดชิด กลัวรบกวนจิตใจแฟนเขา ไม่รู้จะเอาเหตุผลข้อไหนมาเข้าข้างน้อง บอกให้เรา “รอ” รออะไรหรือ รอให้เขาห่างกัน รอแช่งเขาทุกวัน จงเลิกๆๆๆๆๆ จิตที่คิดจะแย่งชิง มีความสุขจริงๆ ไหมถามใจน้องดู เขาจะพูดอะไรก็ได้ อย่าไปหาเหตุผลอะไรกับคนเห็นแก่ตัว เราเองยอมคุยกับเขามาตั้ง 2 ปี ทั้งที่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว เขาดูออกว่าน้องเป็นตัวสำรองได้ น้องไหว ไม่ต้องดูแลมากมายอะไรเพราะน้องก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขามีแฟน เผลอๆ เขาอาจคิดว่าตัวเองทรงคุณค่ามากมาย ถึงขั้นมีผู้หญิงคนหนึ่งยอมเป็นของตายให้เขาขนาดนี้ ยังดีที่แค่ผูกพันทางใจ เผลอๆเราอาจผูกพันเขาไว้ฝ่ายเดียว ถึงขั้นไม่ยอมมีใคร คนเราถ้ารักมาก ความซื่อสัตย์ทำยากตรงไหน น้องรักเขาน้องยังไม่มีใคร เขาไม่รักเราเท่าไร ถึงยังกอดใครๆ ได้ ทั้งที่มีเรา ความจริงอยู่ตรงหน้า น้องต้องกล้ายอมรับความจริงว่าเขาไม่ยอมทิ้งใครเพื่อเรา เอาเข้าจริง เรามีค่าเกินกว่าจะมานั่งรอเวลาเหลือๆ ของเขากับแฟน ไม่ใช่สัมภเวสีรอตามทาง 3 แพร่ง เผื่อเขาจะแบ่งบุญมาให้
เราเข้าใจผิดคิดว่ารักเขามาก ไม่ได้มากขนาดนั้นค่ะ แค่พอยังไม่ได้มา ก็เลยดูสูงค่าเกินจริง รอความรักที่ได้มาจากการแย่งชิง เราอาจถูกทิ้งเป็นคนต่อไปนะ อย่ายอมเป็นเครื่องมือสนองตอบต่อความไม่รู้จักพอของใครเลย รักเขาแล้วเหงาขนาดนี้ เพราะเขามีเวลาให้คนของเขา ที่เหลือค่อยเป็นเรา ไลน์ที่เราส่งให้ เขายังต้องลบทิ้งไป สิ่งที่เขาทำ ชัดเจนยิ่งกว่าอะไรว่าเขาให้เราเป็นได้แค่ไหนในชีวิตเขา แล้วจะรออะไร ? ถ้ารอเขาห่างกัน วันนั้นอาจมี แต่มั่นใจหรือว่านี่คือความสุข เราอาจทุกข์กว่า ถ้าคนที่ได้มา คือคนหลายใจ ไม่เคยแคร์หัวใจใคร ยกเว้นหัวใจตัวเอง ชีวิตและหัวใจยังเป็นของเรา อย่าให้เขาผูกขาดการเลือก เพราะทางเลือกของเขา อาจเอาแต่ใจตัวเอง น้องเลือกได้ เลือกที่จะตัดสินใจ พาตัวและหัวใจออกมาจากการเป็นมือที่สามของใครๆ การคอยชะเง้อมองว่า เขาจะเลิกกับแฟนเขาเมื่อไหร่ เอาเวลามาทำอะไรดีๆ ให้ตัวเองดีไหม น้องถามว่า ต้องทำยังไง? คงต้องทำใจ ยังไม่ต้องถึงขั้นไม่มีเขาในชีวิต แค่คิดได้หรือยังว่าเขาเอาเปรียบความรู้สึกของเราแค่ไหน การกระทำไม่ช่วยอะไร ถ้าใจของเรายังไม่อยากไปจากเขาจริงๆ เธอไม่ยอมปล่อย ยังไม่สำคัญเท่าเราที่ไม่ยอมไป ค่อยๆ คิด ค่อยๆ ตัดสินใจ อย่ายอมแลกความสุขน้อยนิดแบบที่ต้องเอาทุกข์ทั้งชีวิตเข้าแลกอีกเลย
ประชุมกับตัวเอง ฝ่ายค้านในใจของน้องว่ายังไง พี่ว่าเราคงเห็นไม่ต่างกัน