“ฉลากโภชนาการ” เป็นส่วนที่แสดงข้อมูลของผลิตภัณฑ์อาหารต่าง ๆ โดยจะระบุรายละเอียดของชนิดและปริมาณสารอาหารที่มีในอาหารนั้น ๆ ไว้ ช่วยให้เลือกอาหารที่เหมาะสมกับความต้องการได้ เช่น ในมื้อว่าง ผู้เป็นเบาหวานควรเลือกดื่มนมจืดพร่องมันเนย หรือผลิตภัณฑ์สุขภาพ โดยที่ 1 หน่วยบริโภค ควรจะมีปริมาณคาร์โบไฮเดรตไม่เกิน 15 กรัม
ฉลากโภชนาการ จะประกอบด้วย 3 ส่วนหลัก ๆ คือ
1. ปริมาณที่ผู้ผลิตแนะนำให้กินในแต่ละครั้ง
● หนึ่งหน่วยบริโภค คือ ปริมาณการกินต่อครั้งที่ผู้ผลิตแนะนำให้กับผู้บริโภค
● จำนวนหน่วยบริโภคต่อภาชนะบรรจุ คือ เมื่อกินครั้งละ “1 หน่วยบริโภค” แล้ว ผลิตภัณฑ์อาหารชนิดนี้ควรแบ่งกินได้กี่ครั้ง
2. ปริมาณสารอาหารที่ได้รับจากการกินในปริมาณที่แนะนำ จะประกอบด้วย
● คุณค่าทางโภชนาการต่อ 1 หน่วยบริโภค หมายถึง เมื่อเรากินอาหารตามปริมาณที่ระบุใน 1 หน่วยบริโภคแล้วจะได้พลังงานเท่าใด สารอาหารอะไรบ้าง ในปริมาณเท่าใด และปริมาณนี้คิดเป็นร้อยละเท่าไรของปริมาณที่เราควรได้รับต่อวัน
...
● ร้อยละของปริมาณที่แนะนำต่อวัน หมายถึง ร้อยละของปริมาณสารอาหารที่มีใน 1 หน่วยบริโภค เมื่อเทียบกับปริมาณสารอาหารที่แนะนำต่อวันแล้วคิดเทียบเป็นร้อยละ
3. ปริมาณสารอาหารที่แนะนำให้คนไทยได้รับใน 1 วัน
ปริมาณสารอาหารที่แนะนำให้คนไทยได้รับใน 1 วัน หมายถึง ปริมาณสูงสุดที่บริโภคได้ต่อวัน เช่น คนไทยอายุตั้งแต่ 6 ปีขึ้นไป ไม่ควรได้รับพลังงานเกิน 2,000 กิโลแคลอรีใน 1 วัน
แหล่งข้อมูล
จันทร์ดาณี ศักดิ์มานะฤทธิ์ นักกำหนดอาหารวิชาชีพ สาขาวิชาโรคต่อมไร้ท่อและเมแทบอลิซึม ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล