ขับรถตะลอนมาที่ “วัดนิมมานรดี (บางแค)” แขวงบางหว้า เขตภาษีเจริญ ตั้งใจเข้าอุโบสถไปกราบไหว้ ขอพร “หลวงพ่อเกศจำปาศรี” พระพุทธรูปโลหะทองเหลืองผสมลงรักปิดทอง ปางมารวิชัยประดิษฐาน ชาวบ้านย่านบางแคและประชาชนทั่วไปแห่แหนมาสักการะกราบไหว้ด้วยความศรัทธา
พูดถึง “วัดนิมมานรดี” เป็นวัดอารามหลวงชั้นตรี เดิมชื่อว่า “วัดบางแค” สร้างขึ้นตอนต้นกรุงรัตนโกสินทร์ สมัยรัชกาลที่ 1 ราวปี 2350 และมีการบูรณปฏิสังขรณ์เมื่อปี 2415 สมัยรัชกาลที่ 5 โดยเปลี่ยนชื่อเป็น “วัดนิมมานรดี”
หลังกราบไหว้ขอพรหลวงพ่อเกศฯ ผมเดินตามเสียงบทสวดบูชาเจ้าแม่กวนอิม ดังแว่วมาจากศาลาพระโพธิสัตว์กวนอิมเมตตาสุตาลังการ ติดริมคลองภาษีเจริญ มองดูฝูงปลาแหวกว่ายในสายคลองอ้าปากงับอาหารจากผู้ใจบุญ กวาดสายตามองไปฝั่งตรงข้ามเห็นบ้านไม้โบราณประตูบานเฟี้ยม ปลูกเป็นแนวยาวเกือบ 20 คูหา บ้านเรือนปิดเงียบเชียบ มีแค่ร้านอาหารตามสั่งอยู่ตรงเชิงสะพานฝั่งตรงข้ามวัด มีคนเข้าไปนั่งกินข้าวกันหนาตา
...
“คุณชายตะลอนชิม” สัปดาห์นี้ “คุณชายแป๊ะ” ขอแนะนำร้าน “โชคชัยโภชนา” ของ “คุณยายลำยอง วงษ์วิไลย” อายุ 76 ปี เรียนคุณผู้อ่านตามตรง ผมประทับใจในท่าทีของคุณยายตั้งแต่เดินข้ามสะพานมาแล้ว เห็นแกยืนควงตะหลิวอยู่หน้าเตา ทึ่งในความเป็นผู้สูงอายุทำมาหากินด้วยตัวเอง บุคลิกยิ้มแย้มแจ่มใส ทำให้อยากเข้าไปพูดคุยทำความรู้จัก อีกสิ่งที่สงสัยคือทำไมคุณยายไม่ใส่รองเท้า ทั้งในเวลาทำกับข้าวและเสิร์ฟอาหาร เดินเท้าเปล่าล้วนๆ
ระหว่างยืนจดๆจ้องๆอยู่หน้าร้าน คิดว่าจะลองกินอะไรดี ทันใดนั้นเองมีเด็กหนุ่มแต่งตัววัยรุ่น มองปราดเดียวรู้เลยว่าลูกค้าขาประจำ ร้องสั่งเสียงดังมาจากท้ายซอยว่า “ยายเอากะเพราขาหมูจานนึง กินที่ร้านนะยาย”
คุณยายยกขาหมูพะโล้ท่อนใหญ่วางบนเขียง คว้ามีดปังตอสับโช้ะๆ ก่อนนำลงกระทะผัดกับใบกะเพรา ผัดเสร็จนำมาตักราดบนข้าวสวยร้อนๆ มันช่างน่ากินยั่วใจซะจริงๆ
“ยายครับ ผมเอาแบบนี้จานนึง” พร้อมเอานิ้วชี้ไปที่ข้าวกะเพราขาหมู
ยายยิ้มรับออเดอร์ หันไปทำกะเพราขาหมูให้ผม พร้อมสับหมูกรอบตามลงไป “ยายใส่หมูกรอบเพิ่มให้ด้วยนะ”
“ดีเลยครับยาย” หลังสั่งอาหารเรียบร้อย ผมเดินไปหาโต๊ะนั่งแถวริมคลอง เคยคิดว่าบรรยากาศร้านอาหารตามสั่งบ้านๆแบบนี้มีตามต่างจังหวัดเท่านั้น ที่ไหนได้อยู่แค่บางแคนี่เอง ผมได้สัมผัสชีวิตความเป็นอยู่ของชาวบ้านจริงๆ มองเข้าไปในบ้านของคุณยายยังมีชั้นไม้วางขวดน้ำปลาตราดาวเรียงเป็นตับ เครื่องปรุงคู่ครัวแบบนี้หาเจอได้เฉพาะร้านบ้านๆแบบนี้เท่านั้น บทสวดเจ้าแม่กวนอิมลอยข้ามคลองฟังรื่นหู ขณะที่ลมพัดโชยอ่อนๆ มีเสียงน้ำกระเซ็นจากฝูงปลาสวายตวัดปากงับอาหาร บ่งบอกว่าความสุขเรียบง่ายเกิดจากการมองเห็นสิ่งที่อยู่รอบตัว
ครู่เดียวคุณยายลำยองยื่นจาน “ข้าวกะเพราขาหมู” มาส่งให้ตรงหน้า ควันความร้อนลอยระอุ กลิ่นหอมฉุยของกะเพราโชยเข้าจมูก รสชาติของขาหมูมีน้ำพะโล้ชุ่มฉ่ำอยู่ข้างใน เข้ากันดีกับความหอมและเผ็ดร้อนของพริก, กระเทียม และใบกะเพรา ส่วนหมูกรอบยังกรุบกรอบน่ากิน แม้จะคลุกเคล้ากับซอสในกระทะแล้วก็ตาม
...
“ลองหมูกรอบผัดพริกหยวกหน่อยไหมล่ะ” คุณยายลำยองส่งเสียงเชิญชวนมาจากหน้าเตา
“เอามาลองเลยครับยาย” ผมตอบรับแบบไม่ต้องคิด
รสชาติของ “หมูกรอบผัดพริกหยวก” ได้น้ำมันหอยเพิ่มความนัว เข้ากันอย่างลงตัวกับหมูกรอบ และกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของพริกหยวก ดีว่าเผื่อท้องไว้หน่อยทำให้การกินหมูกรอบผัดพริกหยวกอร่อยถูกปาก แม้จะเป็นร้านอาหารตามสั่งธรรมดาๆ แต่วัตถุดิบเปี่ยมคุณภาพ บวกกับรสมือของคุณยายด้วยแล้ว คุ้มค่าเกินราคาจริงๆ
คุณยายลำยองปลีกตัวจากหน้าเตามานั่งคุยกับผม “สมัยก่อนแถวนี้ไม่มีถนน คนจากดำเนินสะดวก แม่กลอง อาศัยคลองภาษีเจริญ เป็นคลองขุดในสมัยรัชกาลที่ 5 แจวเรือบ้าง ผูกเรือโยงบ้าง เอาใบตอง, กล้วยหอม, กระเทียมมาขาย แต่พอมีถนนตัดผ่านการเดินทางสะดวกขึ้น คนเอาของไปขายที่ตลาดบางแคง่ายขึ้น ยายเป็นคนแม่กลอง สมุทรสงคราม คนแม่กลองขึ้นชื่อเรื่องทำขนมทำกับข้าวมานาน เมื่อก่อนยายขายขนมเชื่อม ทั้งสาเกเชื่อม, มันเชื่อม,กล้วยเชื่อม อยู่ที่หน้าบ้านบางแค ขายดีมาก ส่วนร้านตรงนี้มีน้องสาว (ป้าขำ–คมขำ วงษ์วิไลย อายุ 68 ปี) ขายอาหารตามสั่ง เมื่อ 10 กว่าปีก่อน น้องสาวย้ายตามลูกไปอยู่เชียงใหม่ ยายเลยรับช่วงมาขายอาหารตามสั่งแทน ใช้ชื่อร้านเดิมว่าโชคชัยโภชนา รวมเวลาร้านนี้ขายอาหารมา 55 ปีแล้ว”
...
“ทราบมาว่า แถวนี้เคยเป็นตลาดน้ำมาก่อน แต่บรรยากาศการค้าขายมันดูเงียบเหงาจัง มีของขายอยู่ไม่กี่เจ้าเอง” ผมกวาดตามองไปตามแนวบ้านไม้โบราณที่ปลูกอยู่ริมคลอง เห็นแม่ค้าขายลูกชิ้น แม่ค้ากาแฟนั่งรอลูกค้าอยู่เงียบๆ
“สำนักงานเขตภาษีเจริญเคยบุกเบิกให้ที่นี่เป็นตลาดน้ำภาษีเจริญ แต่คนมาเที่ยวกันน้อย มันมีแต่ของกิน ไม่มีของฝาก แบบตลาดน้ำต่างจังหวัด ทางเขตเขาขอให้อนุรักษ์บ้านไม้เก่าอายุเกือบ 80 ปี ไว้ให้รุ่นลูกรุ่นหลานดู ถึงตลาดน้ำทุกวันนี้จะเงียบเหงาไปแล้ว แต่วันเสาร์– อาทิตย์ ยายยังพอขายได้ แต่พอขายดีมากก็ไม่ไหว ยายทำคนเดียวมันจะมีอาการเวียนหัว บางทีต้องขอเข้าไปนอนพักในบ้าน แต่ยายแข็งแรงนะไม่มีโรคประจำตัว ที่ไม่ใส่รองเท้านี่ไม่ใช่อะไรหรอกยายกลัวสะดุด พื้นที่ร้านเป็นพื้นไม้ปูไว้ไม่เสมอกัน เคยสะดุดล้มหน้าคะมำมาแล้ว” คุณยายลำยองหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี
...
“ผมว่ายายยังแข็งแรง ทำมาหากินได้ การอยู่ใกล้วัดใกล้คลองมันช่วยให้ยายมีความสุขมากขึ้นด้วยไหมครับ”
“ลูกๆก็บอกให้ยายหยุด พอหยุดได้วันเดียวทำท่าไข้จะขึ้น ทำกับข้าวมันเป็นชีวิตของยายไปแล้ว ยายอยู่มาได้อย่างมีความสุข เพราะรู้จักปล่อยวาง อยู่ใกล้วัดใกล้คลองมันก็ดี แต่สำคัญที่สุดคือ ให้คิดดีทำดี สวดมนต์ให้จิตใจสงบ อย่าไปคิดร้ายกับใคร ยายศรัทธาหลวงพ่อเกศฯมาก ก่อนจะเริ่มขายของทุกวันต้องยกมือไหว้ขอให้หลวงพ่อเกศฯช่วย เชื่อไหมว่ารอพักเดียวเดี๋ยวก็มีลูกค้ามา ส่วนจะขายได้มากได้น้อยก็อีกเรื่องนึง” คุณยายลำยองเล่าพลางยกมือพนมขึ้นเหนือหัว
สนนราคา ข้าวกะเพราขาหมู 50 บาท, ข้าวกะเพราขาหมู+หมูกรอบ 60 บาท, ต้มยำขาหมู 50 บาท, ข้าวขาหมู 50 บาท, ต้มยำรวมมิตร 50 บาท, ข้าวหมูกรอบผัดพริกหยวก 50 บาท, ข้าวผัดพริกแกง 50 บาท, ไข่ดาว 2 ฟอง 10 บาท ร้าน “โชคชัยโภชนา” เปิดบริการทุกวันตั้งแต่เวลา 07.00-13.30 น. หยุดเฉพาะวันที่ไม่สบาย โทร. 0-2455-8527.
คุณชายแป๊ะ