ผู้รู้ระดับครูคนแรก ตรียัมปวาย จำแนกแยกแม่พิมพ์ พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ทรงเจดีย์ไว้ 4 พิมพ์ พิมพ์เขื่อง พิมพ์ชะลูด พิมพ์สันทัด พิมพ์ย่อม ข้อสังเกต ครูท่านจำแนกความแตกต่างแต่ละพิมพ์ด้วยขนาด
ผู้รู้คนที่สอง “นิรนาม” สำนักท่าพระจันทร์ จำแนกออกเป็นลำดับเลข พิมพ์ที่ 1 ถึงพิมพ์ที่ 5
ห้าพิมพ์นี้ มีพิมพ์องค์ครู ไว้ให้ดูเส้นสายลายพิมพ์แตกต่างกันตรงไหน...แต่...ไม่บอกขนาด
คนรักพระสมเด็จ จึงต้องเทียบเคียง แล้วก็ทึกทักกันเอง เช่น พิมพ์ที่ 5 ทฤษฎี “นิรนาม” น่าจะเป็นพิมพ์เดียว กับ “พิมพ์” ย่อมของ “ตรียัมปวาย” หรือที่เรียกทรงเจดีย์พิมพ์เล็ก หรือไม่?
ประเด็นพระสมเด็จวัดระฆังแท้ พิมพ์นั้นพิมพ์นี้ ขนาดแค่ไหน? คนเล่นพระระดับ “เซียน” ผ่านการจับต้องพระแท้มาก...พอจะรู้ชัดเจนในใจ...แต่คนรักพระทั่วไป จะต้องคาดเดา เอาเอง...
เหตุเพราะภาพถ่ายพระแท้ในหนังสือวงการ เป็นภาพสีคมชัด ขยายให้ใหญ่เล็กได้ ไม่ใช่ขนาดที่แท้จริง
เวลาผมต้องการเทียบเคียงขนาดพระแท้ ต้องเลือกเปิดหนังสือภาพพระเครื่องของประชุม กาญจนวัฒน์ ซึ่งต้องยอมรับ “พี่ชุม” ควบคุมการพิมพ์ให้ได้เห็นขนาดพระสมเด็จแท้ ได้แน่... น่าเชื่อถือ
เริ่มแต่พิมพ์ใหญ่ เขื่อง...เขื่องแค่ไหน โปร่ง อย่างไร ชะลูด ป้อม สันทัด ย่อม...จะเล็กจะย่อมอย่างไร พอเอาไปจินตนาการได้ กับพระหรือภาพพระที่เคยผ่านสายตา
หลักความรู้เรื่องขนาดที่ได้จากครูตรียัมปวาย ...อย่าเผลอเข้าใจว่า พิมพ์ทรงเจดีย์ จะเล็กจะย่อมกว่าพิมพ์ใหญ่ เพราะความจริง พิมพ์ทรงเจดีย์พิมพ์เขื่องนั้น ใหญ่กว่าพิมพ์ใหญ่แบบเขื่องก็มี
สรุปพอเป็นเค้า...ขนาดของพิมพ์ที่ใหญ่ที่สุดของสมเด็จวัดระฆัง...วัดความกว้างโดยเฉลี่ยที่ขอบด้านล่าง...2.4 ซม. ขนาดความสูง 3.6 ซม. และขนาดความกว้างด้านล่างของพิมพ์เล็กที่สุด เช่น พิมพ์ฐานแซม พิมพ์เกศบัวตูม (องค์หมอสุประเกศ) 1.8 ซม. ความสูง 2.9 ซม.
...
ถ้าขนาดใหญ่กว่านี้ หรือขนาดเล็กกว่านี้ เซียนท่านว่า “ผิดพิมพ์” แปลไทยเป็นไทยอีกที “เก๊”
คราวนี้ก็หันเข้าหาพระสมเด็จวัดระฆัง องค์ในคอลัมน์ ดูเส้นสายลายพิมพ์ ก็เข้าเกณฑ์ทรงเจดีย์ แต่สำหรับคนคุ้นตาคงจะสะดุดใจ...จะเป็นทรงเจดีย์ พิมพ์ชะลูด ซึ่งสับสนกับทรงเจดีย์ พิมพ์เล็ก ที่ส่วนใหญ่องค์พระบิดเบน เอียงไปทางขวาหรือไม่?
องค์นี้ขนาดย่อมลงไปทั้งส่วนกว้าง ส่วนสูง ...จนดูผิดตา
ถ้าใช้เกณฑ์พระสมเด็จวัดระฆังแท้...ในหนังสือวงการ ไม่เคยเห็นผ่านตา ไม่ต้องสังหรณ์ ก็ฟันธงได้ เซียนผลักออกไปเป็นพระปลอม คนรักพระสมเด็จพิมพ์นี้คงเห็นกันอยู่บ้าง ส่วนใหญ่เนื้อ “จัดจ้า” ไม่ถึงใจ
เคยเจอในหนังสือเล่มรวมพระชุดเบญจภาคี ของเฮียหนึง (ปรีดา อภิปุญญา) เนื้อหาเกลี้ยงเกลา ละเอียดขาวค่อนไปทางแกร่ง ไม่มีคราบฝ้ากรุ แต่เซียนประเมินให้เป็น “บางขุนพรหม”
สภาพพระระดับที่เฮียหนึงเคยถือ ก็ต้องถือว่า “ขึ้นชั้น”
แต่ต่อมาพิมพ์นี้ก็ไม่ปรากฏในหนังสือพระวงการอีกเลย แสดงว่า “ตกชั้น” พูดรักษาน้ำใจภาษาเซียน “เขาไม่นิยมกัน”
แต่สำหรับองค์นี้ ว่ากันโดยพิมพ์ทุกเส้นสายกลมกลืน แม่พิมพ์เดียวกับองค์เฮียหนึง แน่นอน พิจารณาเนื้อหา นุ่มซึ้งสนิทตากว่า มีหลุมร่อง รอยยุบรอยแยก ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง...นี่คือธรรมชาติมาตรฐาน สมเด็จวัดระฆังแท้
รวมฝ้ารักสีน้ำตาลอ่อน ทั้งเข้มและจาง ยืนยันความแท้ให้แน่นอนไปได้อีกระดับหนึ่ง
คำแนะนำสุดท้าย...ที่ให้กับเจ้าของพระ ดูให้ซึ้งๆให้ซึมซับด้วยตา เทียบเคียงกับพระสมเด็จวัดระฆังแท้ทั่วไป แล้วค่อยๆ ตัดสินใจด้วยปัญญา...เมื่อแน่ใจ ก็นิมนต์ท่านเข้าตลับทองขึ้นคอ.
พลายชุมพล
คลิกอ่านคอลัมน์ "ปาฏิหาริย์ จาก หิ้งพระ" เพิ่มเติม