ราวๆปี 2513 เฮียเถารุ่นพี่ที่เล่นพระด้วยกันที่แม่กลอง ทิ้งเรืออวนลากมานั่งอยู่ในสนามพระวัดมหาธาตุ ข้างวิหารโพธิ์ลังกา เจอหน้าก็เปรยๆสอน “พระสมเด็จวัดระฆัง ไม่ได้มีแต่เนื้อเหลืองสึกช้ำ ที่เราเคยเล่นกัน เนื้อขาวยังกะแป้ง...ก็มี”
เฮียเถาเล่นพระแบบหัวก้าวหน้า...ตามกระแสตลาดพระทัน เช่น เรื่องพระรอด ลำพูน ซึ่งตามตำราตรียัมปวาย ยังจำแนกแยกไม่ได้กี่พิมพ์ เฮียบอก ตอนนี้เขาใช้ทฤษฎีคุณเชียร ธีรศานต์ เล่นกันห้าพิมพ์แล้ว
วันหนึ่งที่ผมไป เฮียเถาขายพระสมเด็จบางขุนพรหม พิมพ์เส้นด้าย...สภาพสวยคมสมบูรณ์ราคา 7 พัน
ระดับการเล่นของเฮียอยู่ในขั้น “เซียนใหญ่” ซื้อมือเดียวแล้วขายทันที
ผมติดใจคำสอน “สมเด็จเนื้อขาวยังกะแป้ง” จากเฮียเถา แต่ยังหาดูพระสมเด็จวัดระฆังเนื้อขาวยังกะแป้งไม่ได้
มาเจอบางองค์ ไม่ขาวนัก ในหนังสือพระเครื่อง เล่มคุณประจำ อู่อรุณ ...พิมพ์ปี 2522 “พี่จำ” เขียนคำบรรยายไว้วรรคหนึ่ง...ว่า เนื้อพระสมเด็จวัดระฆัง องค์ที่ไม่ได้ใช้บางองค์เหมือนผิวปูนกำแพงโบสถ์เก่า
จนถึงยุคตลาดพระเครื่องเฟื่อง หนังสือภาพพระเครื่องสี ซึ่งเคยมีให้ดูแต่ด้านหน้า ก็เริ่มมีด้านหลัง แถมด้านข้าง โค้ดชิ้นมวลสารใหญ่ เช่น ผ้าจีวร หรือชิ้นไม้ ให้รู้ว่ามวลสารอย่างนี้ก็มี
ความรู้เรื่องพระสมเด็จวัดระฆัง ก็แตกหน่อต่อยอดไปไกล
องค์ขาวสะอาด...เกลี้ยงเกลาราวกะแป้ง เหมือนที่เฮียเถาเคยบอก ก็เห็นชัดเจน เช่น สมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ องค์ที่เรียกว่าเกศสะบัด เห็นภาพแรกๆก็นึกขำ
องค์นี้ผิวแป้ง ที่บางเซียนทัก “เมือกปูน” หนาจัง แต่ความคมของเส้นสายลายพิมพ์ ก็ช่วยยืนยัน “ของเขาแท้จริงๆ” มายิ้มอีกทีตอนที่พระเปลี่ยนมือไปอยู่กับคิงเพาเวอร์ “เมือกปูน” หายไป
...
ความเปลี่ยนแปลงประดามีในผิวพระเกิดขึ้นได้...หากรู้จักและทำเป็น
องค์ขาว...องค์ที่สอง ทรงเจดีย์ วัดระฆัง ติดรางวัลที่ 4 งานประกวดศรีนครปี 2519 เจ้าของวงการเรียก “เฮียไซ” ชื่อจริง กฤษณ์ ลิมปโชคชัย ขนาดได้รางวัลแล้ว ยังถูกสวดว่า “ขาว” บางเสียงทัก “บางขุนพรหมหรือเปล่า”
องค์นี้มีในหนังสือเล่มประจำ อู่อรุณ เจ้าของคงกลัวคำสวด เอาไปรมดำ เลยถูกตีเป็นเก๊ เร่ไปอยู่นครปฐม คุณชาญชัย ปทุมารักษ์ อดีตรัฐมนตรีซื้อไว้ เข้าท่าพระจันทร์ เฮียจั๊วดูว่าไม่ดี แต่คุณชาติ สมปอง ซื้อไว้ห้าแสน
อาจารย์รังสรรค์ ต่อสุวรรณ ซื้อต่อล้านสาม หลายปีต่อมาคุณชาญชัยขอซื้อกลับ อาจารย์รังสรรค์ ให้ไปในราคาทุน บวกค่าตลับทองฝังเพชรอีกสามแสนเจ็ด
นี่ก็เป็นแบบเรียน เรื่องพระสมเด็จวัดระฆังเนื้อเกลี้ยงขาว ถ้าเจ้าของใจไม่แข็งพอ ก็ถือต่อไม่ไหว
เกริ่นนำ เรื่องพระสมเด็จวัดระฆังเนื้อขาวยืดยาว เหลือเนื้อที่น้อยพูดถึงสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่องค์ในคอลัมน์วันนี้ นี่คือพระสมเด็จวัดระฆังสองหน้า พิมพ์ใหญ่ทั้งคู่ แต่คนละแม่พิมพ์
เดาเอาว่า ด้านพิมพ์ย่อมกว่า ถูกกดเข้าแม่พิมพ์ก่อนเติมเนื้อด้านหลังแล้วเอาแม่พิมพ์ใหญ่ (กว่า) ค่อยๆบรรจงกดลงไป ไม่ให้พิมพ์แรกที่กดแช่ไว้กระทบกระเทือนจนเขยื้อน
ข้อสังเกตพิมพ์ที่สองกดไม่เต็มที่ ฐานชั้นที่สามติดไม่เต็ม ขาดหายไปหลายมิลฯ
ใครคิดว่าสมเด็จสองหน้าไม่มี ก็ลองพิจารณาองค์นี้ แล้วค่อยๆตัดสินใจว่า มีหรือไม่
เนื้อพระละเอียดขาว ครูตรียัมปวายเรียก “เนื้อปูนนุ่ม” มีเม็ดปูนที่เรียก “ก้อนขาว” จมอยู่ในหลุม มีชิ้นรักสีดำเป็นตัวช่วยสำคัญ ให้ตัดสินได้ว่า เป็นพระสมเด็จวัดระฆังแท้แน่นอน
พระที่มีสภาพแปลกแตกต่างอย่างนี้ วงการเมิน เซียนไม่หยิบส่อง แต่เจ้าของเป็นพระ มั่นใจ ถามราคาก็ส่ายหน้า บอกว่า จะไปหาตลับทองขึ้นคอ.
พลายชุมพล