หากมีภาพจำคุ้นตา สมเด็จวัดระฆังทรงเจดีย์ องค์เจ๊แจ๋ว จากเส้นสังฆาฏิคมกริบเอียงเอนเบนไปไปหาเส้นขอบจีวรซอกพระกัจฉะ (รักแร้) ขวา ดูภาพสมเด็จวัดระฆัง ทรงเจดีย์ องค์ในคอลัมน์วันนี้ เส้นสังฆาฏิทิ้งลงมาเป็นเส้นตรง สำหรับคนรักพระน้องใหม่คงดูแปลกตาอยู่บ้าง
แต่คนเป็นพระสมเด็จด้วยกัน ไม่แปลกใจ ทรงเจดีย์องค์นี้เป็นอีกแม่พิมพ์หนึ่ง
นึกถึงทรงเจดีย์องค์ “พุฒาจารย์” ของตรียัมปวายเดิม แต่เปลี่ยนมือมาอยู่ในคอคุณวิชัย คิง เพาเวอร์ เพียงแต่เส้นสังฆาฏิองค์พุฒาจารย์ ติดให้เห็นขนานสองเส้นอยู่ช่วงปลายพระอุทร
แฟนพันธุ์แท้พระสมเด็จวัดระฆัง ที่ไม่ตกข่าว พระในวงการ ถ้ามีหนังสือ สุดยอดพระเซียนดัง ก็คงพอจำได้
องค์นี้เส้นสายลายพิมพ์ไปกันได้ กับองค์ของ พล.ต.ท.จิตติ รอดบางยาง ตั้งกลางพระเกศป่องกลางเล็กน้อย เห็นเส้นพระกรรณด้านขวาชัด พอๆกัน
ข้อเด่นองค์ในคอลัมน์วันนี้ เส้นขอบจีวรคมชัดกว่า แต่องค์คุณจิตติ เส้นแบ่งพระเพลาคมชัดกว่า
ไล่สายตาถึงฐานสามชั้น ย้อนไปเส้นซุ้ม จนถึงเส้นของสี่ด้าน ตัดพอดีเส้นกรอบกระจก จนไม่เหลือเนื้อเกิน
พระสมเด็จที่ถูกตัดขอบได้ระดับนี้ ครูตรียัมปวาย ใช้คำบรรยายว่า “สมภาคได้สัดส่วน”
มาทำความเข้าใจกับเรื่องแม่พิมพ์ ทรงเจดีย์ กันอีกสักที ทฤษฎีตรียัมปวาย แบ่งพิมพ์ไว้สี่พิมพ์ พิมพ์เขื่อง พิมพ์ชะลูด พิมพ์สันทัด (องค์ในคอลัมน์ ถือเป็นพิมพ์สันทัด) และพิมพ์ย่อม
ทฤษฎี “พรีเชียส” หนังสือของอาจารย์รังสรรค์ ต่อสุวรรณ นำเสนอโดย “นิรนาม” สำนักท่าพระจันทร์ มีพิมพ์ที่ 1 ไปถึง พิมพ์ที่ 5
บอกหมายเลขคงนึกภาพไม่ออก พิมพ์ที่ 1 อกกระบอก พิมพ์ที่ 2 องค์เจ๊แจ๋ว พิมพ์ที่ 3 ภาพจำจากหนังสือเล่ม ประจำ อู่อรุณ เป็นพิมพ์เกศบัวตูม (แสดงว่าเซียนใหญ่ยังเถียงกัน พิมพ์ไหน) พิมพ์ที่ 4 ชะลูด พิมพ์ที่ 5 พิมพ์เล็ก องค์ในคอลัมน์วันนี้ น่าจะเป็นพิมพ์ที่ 3
...
ว่ากันตามความจริง แม่พิมพ์ที่ปรากฏในวงการมีมากกว่านี้
เท่าที่เห็นผ่านตาจากภาพพระของวงการ น่าจะเกิน 10 พิมพ์เอาด้วยซ้ำ แต่หากเจอนอกพิมพ์วงการนิยม เส้นสายลายพิมพ์ถึง เนื้อหาเก่าไปได้ ถ้าราคาไม่ตึงเกินไป ดูให้แน่ใจ ก็ซื้อไว้ใช้
อย่าหวังขาย เพราะเซียนมองแล้วก็เมิน
ย้อนมาหา องค์ในคอลัมน์วันนี้ ผ่านเรื่องแม่พิมพ์ไปแล้ว ก็ถึงเรื่องเนื้อหา ผิวแป้งโรยพิมพ์กับเนื้อละเอียดขาว กลมกลืนไปด้วยกัน แทบจะแยกกันไม่ออก ระดับความนุ่มและความแกร่งปานกลาง ภาษาครูเรียก “หนึกแกร่ง”
ฝ้ารักจางๆ ปรากฏประปราย เม็ดมวลสารไม่ปรากฏ เพราะจมอยู่ใต้ผิว
ด้านหลัง รอยยุบรอยแยก ที่ขอบข้างปรากฏทั้งสี่ด้าน นี่คือธรรมชาติหลักของหลังสมเด็จวัดระฆัง
ชิ้นรักจมทั้งในหลุมร่องทั้งเล็กใหญ่ ทั้งปรากฏชัดบนผิวเป็นปื้นหนาและบาง
นี่คือเสน่ห์ของด้านหลังสมเด็จวัดระฆังแท้มาตรฐานทั่วไป
สรุปได้ว่า สมเด็จวัดระฆังพิมพ์ทรงเจดีย์องค์นี้ คนรักพระน้องใหม่ต้องถือว่ายาก
แต่สำหรับรุ่นใหญ่ไม่ยากเกินไป เส้นสายลายพิมพ์ถูกต้อง เนื้อหาคราบไคล และธรรมชาติครบครัน เป็นพระที่ถือได้ว่าสวยงาม ถือเป็นองค์ครูได้อีกองค์.
พลายชุมพล