แรกเริ่ม ของตลาดพระท่าพระจันทร์ เอาเป็นว่าเมื่อราว 40 ปีที่แล้ว เล่ากันว่า สมเด็จวัดระฆัง เดือนหนึ่งเข้าหลายองค์ พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ เน้นพิมพ์มีลายกนก เดือนละเฉลี่ยหนึ่งองค์
คำกล่าวนี้ ยืนยัน ซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ ซึ่งมีโลโก้ต่อท้าย มึงมีกูไว้ไม่จน เป็นพระหายากจริงๆ
ไล่เลี่ยปี พ.ศ.นั้น องค์เจ้าเงาะ ของคุณเชียร ธีรศานต์ คุณนิยม อสุนี...ซื้อไปแล้ว 1 ล้าน 5 หมื่น (ราคานี้คุณเชียร บอกจากปากเอง) ส่วนองค์เสี่ยดม ซึ่งหลายเซียนลุ้นว่าสวยกว่า ยังไม่มีข่าวเปลี่ยนมือ
หลายปีแล้ว องค์เจ้าเงาะ ถูกนิมนต์ไปอยู่ไต้หวัน เซียนเมืองไทยตามไปขอซื้อกลับ 50 ล้าน เจ้าของหัวเราะใส่หน้า มีองค์ที่ทำแต้มราคาตามติดมา 40 ล้าน คือองค์คุณวิชัย คิงเพาเวอร์
หากดูจากหนังสือที่เซียนใหญ่ตีพิมพ์ พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่มีลายกนก องค์สวยๆ มีหน้าตา นับไปนับมาเท่าไหร่ ก็ยังไม่เกิน 10 องค์
ส่วนที่มีเค้าตาเลือนๆ เป็นรอยขีดข่วน มีหลายองค์ บางองค์ คนเป็นพระรู้ดีว่าผ่านการศัลยกรรมเสริมสวย “แกะตา”
ผมมีเรื่องเล่า...เมื่อราว 35 ปีที่แล้ว มีบุญได้ตามผู้ใหญ่ ได้ดูพระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ ที่เจ้าของขึ้นระดับนักสะสมพระเบอร์หนึ่ง... บอกว่าเป็นพระสวยระดับหนึ่งในห้า
เนื่องจากมีเวลาได้ดูพระนานมาก กว่าชั่วโมง ดูไปดูมา กลับเศียรพระส่องแว่น ก็เห็นรอยขนแมว แสดงว่าพระองค์นี้ “แกะตา” ซุ้มกอเป็นพระเนื้ออ่อน เผาไฟแบบเผามัน ความร้อนทำให้สุกแค่ผิวนอก เนื้อในไฟไม่ถึง
คุณเชียร ธีรศานต์ สอนไว้นานแล้ว ได้พระซุ้มกอหัก ส่องดูจึงรู้ว่าเนื้อในดำ เหมือนไส้ขนมเปี๊ยะ
เมื่อพระซุ้มกอเนื้ออ่อน จึงเสริมสวยได้ง่าย องค์ที่คุ้นหน้า เปลี่ยนมือเซียนใหญ่ในวงการ เป็นพระเสริมสวย ที่คำถาม ทำไม เจ้าของพระไม่รู้ คำตอบ ก็ง่ายๆ เจ้าสัวที่ซื้อพระแพงมีน้อยคน จำเป็นต้องรักษาหน้าตาและหัวใจเอาไว้
...
คุยกันเรื่องหน้าตา ซึ่งเป็นสิ่งชี้วัดความสวย...แล้ว ก็หันมาดู พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ มีลายกนก องค์ในคอลัมน์
ด้านหน้า ยังปรากฏเงาสว่าง แสดงความนุ่มของเนื้อพระ แบบเดิมๆเอาไว้
ส่วนพระพักตร์ เห็นเม็ดตาเต็มสองข้าง จมูก ปาก ยังชัด ไล่สายตาไปดูสังฆาฏิ เส้นชอบจีวร สองมือที่ประสาน เข่าสองข้าง ไปถึงด้านล่าง ย้อนดูลายกนก จากล่างถึงบน เส้นรัศมี...ฯลฯ ไม่มีเส้นสายลายพิมพ์ไหน ผิดเพี้ยน จากซุ้มกอพิมพ์ใหญ่องค์ดังเลย
ข้อสำคัญ อย่างที่เกริ่นไว้ สองเม็ดตา เป็นตาเดิมๆ ติดเต็มแม่พิมพ์ ไม่มีวี่แววการตกแต่งเสริมสวย
ไล่เลียงเปรียบเทียบซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ ในหนังสือวงการหลายเล่ม...จะพูดให้เต็มปากว่าหนึ่งในห้า ก็เกรงใจเซียน เผื่อๆเอาไว้ พระซุ้มกอ พิมพ์ใหญ่องค์นี้ เป็นหนึ่งในสิบได้แน่นอน
นอกจากเส้นสายลายพิมพ์ถูกต้อง ระดับความนุ่มก็ถึงระดับ “เนื้อทุ่ง (เศรษฐี) แท้”
มองไปที่ผนังก็ยังเห็นฝ้าดินกรุสีนวลขาว บางแห่งปรากฏ “รารัก” สีดำเหมือนสีขนกาน้ำ (ถ้าดำสนิท เหมือนหมึกจีน ครูว่าไม่ใช่) รารักเป็นตัวช่วยสำคัญ ยืนยันความเป็นเนื้อเก่าแท้ถึงอายุ 600 ปี ได้อีกประการหนึ่ง
พลิกด้านหลัง พื้นไม่ราบเรียบ แม้ไม่มีริ้วกาบหมากหรือร่องราง แต่ก็เล่นระดับสูงต่ำ ในหลุมบ่อมีฝ้าดินกรุและรารัก นี่ก็คือธรรมชาติของหลังพระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่
พระซุ้มกอพิมพ์ใหญ่ มีลายกนก ที่มีองค์ประกอบครบถ้วนทุกอย่าง อย่างองค์นี้ ถ้าอยู่ในมือเซียนใหญ่ และเปลี่ยนมือไปให้คนระดับเจ้าสัว ราคาตามกลไกตลาด ถ้าต่ำกว่า 30 ล้าน ก็ถือว่าผิดราคา
ใครได้พระซุ้มกอสภาพนี้ไว้ ไม่ว่าในราคาไหน ก็ต้องถือว่า “มีบุญ” เรื่องที่พูดกันว่า “มึงมีกูไว้ไม่จน” จึงไม่มีความหมายอะไรสำหรับบางคนเลย.
พลายชุมพล