เคยได้ยินคำนี้ไหม “บุญยิ่งทำยิ่งได้” ซึ่งคำนี้ หมอปลาย พรายกระซิบ มาเล่าความเห็นต่างถึงเรื่องการเบิกบุญมาใช้ ซึ่งบุญใช้ได้ แต่ต้องจัดสรรให้เป็น
โดยมากเวลาทำบุญเสร็จ คุณจะอธิษฐานว่าอะไร?
คำตอบ : ขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลทั้งหมดที่ลูกช้างเคยทำมา ให้แก่เจ้ากรรมนายเวร หรือใครก็ตามที่ต้องการจะมอบส่วนบุญให้ เพราะอะไร เพราะเราพูดๆ ตามผู้ใหญ่มาตั้งแต่เด็ก พูดเพราะเคยชิน
ทีนี้เรามาดูความหมาย
นี่คือการที่เราอุทิศส่วนบุญแบบนี้เท่ากับว่าเรายกบุญทั้งหมดที่เราทำมา ให้กับอะไรก็ไม่รู้ ซึ่งนั่นหมายถึงว่าบุญในบัญชีของเราหมดเกลี้ยงไปในทันที
แล้วเราเอาบุญทั้งหมดนี้ให้ใคร บางคนให้หมาจรจัด บางคนให้กับสัมภเวสี ได้บุญเราไปจนจุก ทีนี้ถัดมาอีก 2 วัน แม่ป่วย อยากอุทิศบุญไปช่วยแม่ จะเอาบุญที่ไหนมาให้แม่ แบบนี้มันก็ไม่ใช่
บุญแต่ละคนถูกจัดสรรแล้ว
ตามที่ท่านยมบอกปลายมา บุญของเราทุกคนเหมือนบัญชีธนาคารที่เราเก็บสะสมไว้ ซึ่งใช่ค่ะในแง่ของการเก็บ การให้ก็เท่ากับการฝากบุญ ยิ่งทำบุญมากก็เท่ากับฝากบุญเข้าบัญชีมาก แต่ในส่วนของการถอนบุญมาใช้นั้น ท่านยมบอกว่า เบื้องล่างได้มีการแบ่งสรรปันส่วนเอาไว้ให้กับการใช้บุญของเราทุกคนในการแก้ปัญหาต่างกรรม ต่างวาระกันไป มากบ้าง น้อยบ้าง ตามแต่อุปสรรค หรือวิบากกรรม แต่เราซึ่งเป็นเจ้าของบัญชีบุญก็มีสิทธิ์อย่างเต็มที่ที่จะใช้บุญของเราอะไรยังไงก็ได้เช่นกัน อธิบายง่ายๆ แม้เบื้องล่างจะจัดสรรไว้ แต่ถ้าเราอยากถอนท่านก็ให้ถอน
วิธีเบิกบุญในแบบหมอปลาย
ใช้บุญก็เหมือนใช้เงิน ใช้อย่างมีสติ จะใช้บุญทำอะไรเพื่ออะไร เบิกเท่าที่ใช้
...
วิธีพูดเวลากรวดน้ำ ข้าพเจ้า (ชื่อ นามสกุล... ทั้งเก่าและใหม่(ถ้ามี))
ขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลในการทำบุญครั้งนี้ แก่เจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้า (อุทิศให้ตัวเองก่อนเสมอ) แล้วค่อยเอ่ยถึงดวงวิญญาณ หรืออื่นๆ ใดที่อยากอุทิศให้ ตามแต่ใจท่าน แล้วเบื้องล่างก็จะจัดสรรบุญของท่านแค่เพียงจำนวนที่ท่านเอ่ยถอน ให้แก่ทุกดวงจิต ดวงวิญญาณที่ท่านต้องการจะมอบให้ แบบนี้บุญเก่าก็ยังไม่หาย บุญใหม่ก็ยังมีเติมเข้ามา
บุญก็เหมือนเงินในบัญชี จะฝากจะถอนคิดดีๆ ก็จะไม่มีบุญให้เบิกนั่นเอง.