เป็นอีกหนึ่งสาวที่มีพลังเหลือล้น ยิปโซ อริย์กันตา มหาพฤกษ์พงศ์ ที่วันก่อนมาเชิญชวนไปงานเทศกาลเสื้อยืด Cat T-Shirt 4 Happy Birthday ที่จะมีขึ้นในวันที่ 1+2 เม.ย.ที่ แอร์พอร์ต เรล ลิงก์ สถานีมักกะสัน เลยได้รู้ว่า ยิปโซ เคยบ้างานหนักทำงาน 7 วันรวดจนป่วยหนักเกือบเอาชีวิตไม่รอดมาแล้ว
“ช่วงก่อนหน้านั้นที่หนูรับละครไง หนักมาก ทำงานหกเจ็ดวันต่ออาทิตย์ หนูถ่ายวันหนึ่งอยากเป็นซุปตาร์และหนูดันถ่ายซิตคอมด้วย มันก็เลยกลายเป็นหกเจ็ดวัน เพราะบวกกับพิธีกรแล้วตอนนั้นก็มีดีเจ ก็พยายามทำไปด้วยก็เลยหนัก ตอนนี้หลังหายป่วยก็กลับมารับงาน อาจจะไม่หนักเท่าเดิมแต่ก็หนัก เหมือนซีรีส์กับซีรีส์ชนกัน ก็เลยเยอะเหมือนกัน
ตัวหนูโชคดีไม่ได้เซ็นสัญญากับค่ายไหน ล่าสุดก็เล่นอยู่กับพี่ฉอด หนูมองว่าเป็นข้อดี หนูคงโชคดีด้วยคือเท่าที่ผ่านมามีงานมาเรื่อยๆ ยกเว้นช่วงที่เราขอ แบบช่วงนี้หนูขอพักนะเพราะร่างกายหนูมันป่วยมากจริงๆ
ก็ขอบคุณผู้ใหญจริงๆ ที่มีโปรเจกต์อะไรที่มีโอกาสให้เราทำมาเรื่อยๆ ก็เลยไม่ได้รู้สึกว่าการเป็นฟรีแลนซ์จะเป็นข้อเสียอะไรเลย แล้วอีกอย่างหนึ่งหนูเป็นคนที่ ถ้าให้หนูโหลดหนักมากๆ ไปเรื่อยๆ ตลอดกาลหนูก็ไม่ไหว
หนูต้องการมีช่วงที่หายใจเข้าของหนู ช่วงทำก็ทำค่ะ พอช่วงที่พักหนูก็อยากพักจริงๆ หรืออะไรอย่างนี้ เพราะฉะนั้นสมมติการที่หนูไปเซ็นกับที่ใดที่หนึ่ง หนูอาจจะทำให้เขาได้ไม่มากตามที่เขาต้องการ
...
หนูรู้สึกว่าตรงนั้นจะทำให้เหมือนเราลำบากกันทั้งสองฝ่ายมากกว่า หนูไม่ได้คิดอะไรเลยไม่ได้คิดว่าจะต้องเซ็นหรืออะไร แค่ ณ ตอนนี้หนูรู้สึกว่าไม่ได้ขาดอะไรมีความสุขดี”
เห็นว่าทำงานหนักจนเกือบตายมาแล้ว
“ใช่ค่ะ ตอนนี้ดีขึ้นมาก เอาตรงๆ คือเหมือนใช้ร่างกายหนักมากแล้วเครียดมากเรื่องงานต่างๆ ที่ทำ ปกติสมัยก่อนเราเล่นหนังทีสามเดือน ทำงานเวลามีโปรเจกต์การแสดงหนูจะค่อนข้างหมกมุ่นมากอยู่แล้ว กลัวทำได้ไม่ดีก็จะเหมือนกับคิดถึงมันเยอะๆ
สามเดือนมันยังโอเค แต่พอเป็นละครปุ๊บ ช่วงเวลาทำงานยาวเป็นหกเดือนมันโหลดหนักเกินไป 1. ความเครียด 2. ร่างกายดูแลตัวเองให้ดีด้วย พักผ่อนน้อยทำงานหกเจ็ดวันใช่ไหมคะ แล้วลดความอ้วนอีก (หัวเราะ)
ลดความอ้วนนี้ตัวหนักเลย เพราะว่าลดแบบกินน้อยหนูเป็นมังอยู่แล้วด้วย แล้วดันเป็นมังที่ต้องกินน้อยเพื่อลดน้ำหนัก ด้วยตัวบทหนูอยากลดไง
แล้วหนูเป็นคนที่ไม่ออกกำลังกายอยู่แล้ว ไม่ชอบ ขี้เกียจ พอทำงานหกเจ็ดวันหนูไม่ออกอยู่แล้ว มันไม่มีเวลา ไปกองถ่ายหกโมงห้าทุ่มเที่ยงคืนงี้ ก็เลยมีวิธีการหนึ่งที่ลดได้คือกินน้อย แล้วตอนนั้นกินน้อยถึงขั้นน้อยเกินไปน้อยจนร่างกายมันเหมือนจะตาย
คำว่าจะตายก็คืออะไรที่ไม่จำเป็นมันชัตดาวน์ก่อน แล้วร่างกายเขาก็คงว่าในเมื่อจะตายอยู่แล้วไม่ต้องมีลูกก็ได้ ตอนนั้นประจำเดือนหนูหายไปเลยเจ็ดเดือน ก็คืออะไรที่จำเป็นน้อยก็ไปก่อนเลย เล็บเปราะ ผมร่วง
อะไรที่ไม่ใช่ฟังก์ชันหัวใจหรือว่าตับไต เขาก็ปิดสวิตช์ก่อนจะได้เอาพลังงานที่เหลือมาทำอย่างอื่นก็เป็นอย่างนั้นค่ะ ทำให้หนูรู้ว่าโอ้โหสิ่งที่เราทำเอาไว้แป๊บเดียวประมาณหกเดือน มันทำร้ายเราขนาดนี้ แล้วใช้เวลานานมากที่จะกับมารีคัฟเวอร์ใหม่”
พอป่วยเริ่มตั้งหลักยังไง?
“ตอนแรกก็ยังไม่รู้ตัว งานก็ยังทำอยู่พอถึงจุดหนึ่งหนูก็คือต้องพักเลย เคลียร์งานหมดก็พัก แล้วไม่ใช่เรื่องของการทำอย่างเดียว ต้องพักในเรื่องงานอย่างเดียว เราต้องพยายามทำอะไรที่มันไม่ค่อยเครียดด้วย หรือก็ต้องไปปรับทัศนคติตัวเองให้เอาจริงเอาจังกับเรื่องต่างๆ น้อยลง”
แล้วเริ่มออกกำลังกายยัง?
“ไม่ค่ะ คือหนูเป็นประเภทไม่สนุกหนูไม่ทำน่ะ นี่เป็นนิสัยที่ไม่ดีนะ แต่ยังบังคับตัวเองไม่ได้”
ทำไมไม่ไปกับยิปซีพี่สาว รายนั้นเขาฟิตมากนะ?
“มีแต่คนพูดแบบนี้ แต่เจ๊เขาเป็นคนแอ็กทีฟค่ะ เป็นคนที่แอ็กทีฟตั้งแต่เด็กแล้ว แต่หนูน่ะถ้าถามเจ๊ก็จะรู้หนูเป็นแบบเด็กก้อนไง ที่นั่งอยู่ตรงโซฟาแล้วก็ละลายอยู่ตรงโซฟาแล้วก็มีความสุข คือเฉยๆ มีความสุขนั่งยิ้มวาดรูปอะไรอย่างนี้ คือหนูเป็นอย่างนั้นมาตั้งแต่เด็กแล้ว
พอโตมาก็กลายเป็นคนแบบนี้ถ้าไม่เจออะไรที่สนุกก็จะไม่ทำ บางครั้งที่หนูเจออะไรที่สนุกหนูจะทำเยอะมาก เล่นโยคะสนุกก็จะเล่นทั้งวันเล่นหลายรอบช่วงที่ว่าง จนครูโยคะบอกมาบ่อยไปปะ (หัวเราะ) แต่พอช่วงที่หายก็คือหายเลย หลุดวงจรไปเลย
แต่ว่านี้ก็คือโจทย์ในชีวิตเรา ตอนแรกหนูก็มองว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ดี ทำไมวะทำไมไม่สามารถอินอะไรยาวๆ ได้อย่างคนอื่นเขา แต่ไปๆ มาๆ แล้วสุดท้ายก็เรียนรู้ว่าคนก็มีทุกประเภทค่ะ เพราะฉะนั้นมันไม่มีแบบไหนหรอกตราบใดที่มันไม่ทำร้ายร่างกายเราจนเกินไป หนูรู้แค่ว่าถ้าใช้ชีวิตแล้วแฮปปี้ก็โอเคแล้ว”
...
