ปี 2479 “แผลเก่า” บทประพันธ์เรื่องแรกของ “ไม้ เมืองเดิม” ได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรก ต่อมาในปี พ.ศ.2483 บูรพาศิลป์ภาพยนตร์ ได้นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ มี “สมพงษ์ จันทร์ประภา” และ “อบเชย ชุ่มพันธุ์” รับบทเป็น “ขวัญ-เรียม” ปี 2497 ถูกนำมาสร้างอีกครั้ง มี “ชีพ ชูชัย” (ท้วม ทรนง) และ “พรทิพย์ โกศลมัชกิจ” รับบท “ขวัญ-เรียม”
ปี 2507 ถูกนำมาสร้างเป็นละครโทรทัศน์ช่อง 4 บางขุนพรหม “กำธร สุวรรณปิยะศิริ-นันทวัน เมฆใหญ่” รับบท “ขวัญ-เรียม”
ในปี 2519 ผู้กำกับ-นักเขียน “เชิด ทรงศรี” ขอซื้อลิขสิทธิ์บทประพันธ์แผลเก่าจากทายาทไม้ เมืองเดิม นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ใหม่อีกครั้ง ถ่ายทำด้วยฟิล์ม 70 มม.
ออกฉายครั้งแรกในวันที่ 24 ธันวาคม 2520 ทำรายได้สูงสุดถึง 13 ล้านบาท คว้ารางวัลกรังด์ปรีซ์ จากการประกวดภาพยนตร์ที่เมืองน็องต์ ประเทศฝรั่งเศส
ในปี 2524 หนังได้รับการออกแบบโปสเตอร์ (ใบปิด) คลาสสิกอมตะโดย “อ.ช่วง มูลพินิจ” เชิด ทรงศรี ก็สร้างสโลแกนศักดิ์สิทธิ์ขลัง “เราจะสำแดงความเป็นไทยต่อโลก”
“ไอ้ขวัญ–สรพงศ์ ชาตรี/อีเรียม-นันทนา เงากระจ่าง” กลายเป็น “สัญลักษณ์แผลเก่านิรันดร์กาล” ในทุกรอยความผูกพันและความทรงจำ เป็น “หนังในดวงใจ” ยิ่งใหญ่ล้ำค่ามาตลอดกาลเวลา 45 ปี
ฉากไอ้ขวัญโศกก่ำคร่ำครวญ สบถด่าทอต่อศาลเจ้าพ่อไทร, ฉากผู้ใหญ่เขียน พ่อไอ้ขวัญ (ส.อาสนจินดา) วิ่งสะดุดล้มลงพร้อมผ้าไตรและเครื่องบวช, ฉากขี่ควายพลอดรักรำพันกลางท้องทุ่งนาบางกะปิของไอ้ขวัญอีเรียม
...
ไปจนถึงฉากสุดท้าย “ความตายในสายน้ำ” ของความรัก ยังคงฝังอยู่ในความผูกพันอันงดงามของขวัญเรียม ที่มีต่อ “สรพงศ์ ชาตรี” พระเอกนักบุญคนดี
“ไอ้ขวัญกัลปาวสาน”...ตราบชั่วฟ้าดินสลาย
“ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี”
‘‘แจ๋วริมจอ’’
jaewrimjor@gmail.com