การตัดเข้าสู่โฆษณาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยของสารพัดแพลตฟอร์มออนไลน์ ทำท่าจะเป็นเรื่องที่กล่าวขวัญกันหนาหู มาเยอะ มาถี่มากเกินไปไหม สำหรับการรับชมคอนเทนต์ต่างๆผ่านโลกอินเตอร์เน็ต
จุดหนึ่งที่สื่อในรูปแบบเก่าๆเคยพลาดพลั้งคือผู้เสพเบื่อโฆษณา พอสื่อออนไลน์ตีโจทย์ข้อนี้แตก ชีวิตออนไลน์ก็พุ่งฉลุย!
จุดเด่นของสื่อออนไลน์ในช่วงแรกๆ คือทุกเนื้อหาที่นำเสนอจะถือว่าเป็นวาระ ทุกอย่างต้องจบเข้ากับจริตนิยมของคนยุคใหม่ ที่ไม่ชอบอะไรอืดอาดยืดยาด...
สังเกตจากละครทีวี ขุมทองอันดับต้นๆของทีวีในยุคหนึ่ง หากเรื่องใดติดลมบนแล้วหาเหตุลากยาว ขยายตอนจบออกไปเรื่อยๆ จะไม่ได้รับความนิยม
สื่อออนไลน์ในระยะแรก จึงได้รับความนิยมสูง เพราะสนองความต้องการที่ทีวีให้ต่อผู้ชมไม่ได้!!
แต่ระยะหลัง สื่อออนไลน์เริ่มเป๋ๆ โฆษณาเริ่มมีมาก และไม่รู้จักกาลเทศะของแท้!!
จะโผล่มาสอดแทรกกลางเนื้อหาได้ตลอดเวลา ไม่มีช่วงโฆษณา ไม่มีการเกรงใจผู้ชมใดๆทั้งสิ้น
ตรองเอาเถิดว่า อารมณ์ร่วมในการรับฟังจะสะดุดหยุดลงไปเพียงใด?
ทุกอย่างมีจุดเด่น-จุดด้อยทั้งนั้น หากไม่จัดระบบให้พอดี ไม่วิเคราะห์ถึงผลได้ผลเสีย น้ำขึ้นรีบตักอย่างเดียวแบบนี้ น่าจะครองใจกันได้ไม่นาน....
ขอสะท้อนปัญหาจากผู้เสพสื่อออนไลน์ มาเพื่อรับทราบ ส่วนจะแก้ไขอย่างไรนั้น ทีมงานคงมีคำตอบ
เพราะกาละเทศะในการโฆษณาสินค้าเป็นเรื่องสำคัญ บางทีอาจดึงเอาสินค้าตายลงไปด้วย จากความหมั่นไส้ของผู้ชม!!
“สันติพงษ์ นาคประดา”
‘‘แจ๋วริมจอ’’
jaewrimjor@gmail.com
...