เป็นคนหนึ่งที่ชอบดูละครซิทคอม เพื่อความผ่อนคลาย กลั้วเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม จะเรื่องไหนก็มักติดตามดูเป็นประจำ (ถ้าโอกาสอำนวย)
แต่ก่อนซิทคอมถือว่าเป็นรายการเอกของแต่ละช่อง บางช่องก็มีหลายเรื่องหลากหลายเวลาให้เลือกชม
เนื้อหาก็จะออกไปแนวทางคลายเครียด มีมุกฮาที่เข้าใจกันได้ดี ผู้แสดงจึงต้องซ้อมกันมาอย่างดี เพื่อจังหวะจะโคนที่ลงตัว สอดคล้องกัน เหมือนเราได้ดูชีวิตจริงของใครหลายๆคน
แต่ปัจจุบัน...เราแทบจะหาดูละครซิทคอมแบบในอดีตไม่ได้แล้ว จะเหลืออยู่ก็ไม่กี่ช่อง และมีไม่กี่เรื่องเท่านั้นที่พอจะทำให้เราย้อนความหลังได้บ้าง
ไม่ทราบว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?
จะด้วยเศรษฐกิจไม่ดี ค่าผลิตค่อนข้างสูง หรือละครซิทคอมได้ถึงจุดอิ่มตัวแล้ว ก็ช่างเถอะ แต่ผู้ชมก็ยังอยากเห็นการโลดแล่นของซิทคอมอยู่ในจอทีวีต่อไป
ด้วยว่าซิทคอมนั้น มาสู่ความบันเทิงด้วยรูปแบบของการผ่อนคลาย แต่เป็นการผ่อนคลายที่เติมเต็มความสุขของผู้ชม ขมวดปมให้สาระแก่ชีวิตในทางที่ดี
หลายๆเรื่องก็สะท้อนสังคมในยุคนั้นๆ เพื่อให้ผู้ชมได้ฉุกคิด ได้จดจำบทเรียนเอาไปเป็นแบบอย่างที่ดี โดยเฉพาะผู้ชมอายุน้อยๆจะได้เรียนรู้ไปในตัวด้วย
ซิทคอมที่เราเห็นเป็นแค่ความบันเทิงในจอโทรทัศน์ กลับให้คุณค่า มีราคาค่างวดมากกว่าละครน้ำเน่าทั่วไปด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตาม...ก็อยากฝากไว้เป็นการบ้านสำหรับผู้บริหารสถานีโทรทัศน์ทั้งหลาย ช่วยส่งเสริม สนับสนุนนำละครซิทคอมเนื้อหาดีๆกลับคืนสู่จออีกสักครั้ง
หากได้ทีมงานสร้างสรรค์ ผู้กำกับ นักแสดงเก่งๆ บวกกับเนื้อเรื่องที่สอดคล้องกับสังคมปัจจุบัน
อาจจะทำให้ซิทคอมกลับมาฮิตติดอกติดใจชาวบ้านอีกก็เป็นได้!!
แจ๋วริมจอ
jaewrimjor@gmail.com
...