หลายปีที่ผ่านมา อุตสาหกรรมบันเทิงของไทยมีแต่สาละวันเตี้ยลงๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านภาพยนตร์ เพลง หรือแม้แต่ละครโทรทัศน์
จะด้วยจากสาเหตุใด หรือมีปัจจัยอื่นใดมากระทบก็ตาม...ภาพยนตร์ไทยและวงการเพลงไทย กำลังจะล้มหายตายจากอย่างน่าใจหาย
ละครโทรทัศน์ถึงจะไม่เจอวิกฤติดังกล่าวมากเท่า แต่ก็ไม่ได้เฟื่องฟูเท่ากับอดีตที่เคยรุ่งเรืองสุดๆ
จนมาถึงความแรงของละคร “บุพเพสันนิวาส” นี่แหละ ที่ทำให้รัฐบาลและกระทรวงวัฒนธรรมต้องออกมาโหนกระแส!!
อ้างความเป็นไทย เชิดชูวัฒนธรรม โปรโมตโบราณสถานแหล่งท่องเที่ยว รวมไปถึงการย้อนกลับไปศึกษาประวัติศาสตร์ชาติไทย
ไม่ผิดที่กระทรวงวัฒนธรรมจะนำกระแสนี้มาเพื่อปลูกฝังการรักชาติ รักวัฒนธรรม โดยยึดประวัติศาสตร์นับร้อยๆปีมาเป็นตัวเชื่อม
แต่ถึงขั้นจะโปรโมตผลผลิตละครไทยออกสู่ตลาดนานาชาตินั้น รัฐบาลต้องกล้าลงมือทำให้เห็นอย่างจริงจังเป็นรูปธรรม อย่าพูดแค่ปาก!!
เมื่ออยากจะ “โกอินเตอร์” ก็ต้องแต่งตั้งผู้เชี่ยวชาญในอุตสาหกรรมบันเทิงไทย ไปศึกษาหาข้อมูลและการปฏิบัติจริงที่ประเทศเกาหลีใต้
ไปดูสิว่า ทำไมรัฐบาลเกาหลีใต้และภาคเอกชนของเกาหลีเองถึงได้ประสบความสำเร็จอย่างมากกับการส่งออกอุตสาหกรรมบันเทิงไปทั่วเอเชียและบางประเทศของโลก
ทั้งซีรีส์โทรทัศน์ วงดนตรีเคป๊อป กลายเป็นกระแสฟีเว่อร์ในหลายประเทศ บางคนรู้จักดารา-นักร้องเกาหลีมากกว่าดารา-นักร้องของไทยด้วยซ้ำ
อุตสาหกรรมบันเทิงของเกาหลีใต้สร้างเม็ดเงินเข้าประเทศมหาศาล จากการแพร่หลายด้านวัฒนธรรม, อาหารการกิน, สถานที่ท่องเที่ยว ทำให้นักท่องเที่ยวทั่วโลกหลั่งไหลเข้าไปจำนวนมาก
รัฐบาลต้องเข้าไปเก็บเกี่ยววิสัยทัศน์ของรัฐบาลเกาหลีใต้ ไปดูให้รู้ถึงแก่นแท้ของการเจริญเติบโตในภาคอุตสาหกรรมบันเทิงของเค้า
...
จากนั้นนำสิ่งที่เห็นกลับมาปรับเปลี่ยนวิสัยทัศน์ของเราเสียใหม่ ทำอย่างไรจะนำเอาวัฒนธรรม, แหล่งท่องเที่ยวสวยงามมีคุณค่า, อาหาร–ขนมไทย, เอกลักษณ์ชาติ ฯลฯ ผ่านภาคอุตสาหกรรมบันเทิงไปสู่ความนิยมในระดับนานาชาติ
รัฐบาลต้องระดมทุนมาเป็นกองกลาง พร้อมเป็นพี่เลี้ยงให้กับภาคเอกชน ไม่ต้องไปกังวลว่าจะถูกครหาไปอุ้มเอกชน เพราะนี่คือความร่วมมือเพื่อชาติ
เหมือนที่เกาหลีพิชิตความสำเร็จมาแล้ว!!
แจ๋วริมจอ
jaewrimjor@gmail.com
อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง อย่าดีแต่ยาหอม (1)