เหมือนนั่งดู “จอห์น วิค” แต่เป็นเวอร์ชั่นผู้หญิง
ทั้งดุ ดิบ เผ็ดร้อน (แต่แอบเย็นชา) ไม่ต่างกันเลย
เห็นแค่ชื่อผู้กำกับและเขียนบทก็น่าจะพอเดาทิศทางของ “Anna” (แอนนา) ได้ เป็นสาวสวยที่เปล่งประกายออร่าราวกับนางแบบชุดชั้นในแบรนด์ดัง แต่ที่หลายคนไม่รู้และคาดไม่ถึงคือเธอเป็นนักฆ่าและสายลับแห่งเคจีบี!!
“ลุค เบสซง” (Luc Besson) โดดเด่นเสมอกับการสร้าง “มือสังหาร” โดยเฉพาะผู้หญิง เห็นได้จากภาพยนตร์ในตำนานของเขาหลายเรื่อง ตัวเอกต่างก็เป็นผู้หญิงกันทั้งนั้น และแทบทั้งหมด...เป็นนักฆ่าค่ะ!
...
ถ้าใครยังจำได้ “ลุค เบสซง” สร้างชื่อให้ตัวเองเปิดจักรวาลมือสังหารหญิงครั้งแรกกับ “Nikita” (1990) ตามด้วย “Leon: The Professional” (1994), “The Fifth Element” (1997), และ “Lucy” (2014) ตามลำดับ ซึ่งทุกเรื่องล้วนสร้างชื่อให้นักแสดงนำได้เกิดในวงการบู๊ (แหลก) กันทั่วหน้า ต้องมาลุ้นกันว่า “ซาช่า ลุสส์” (Sasha Luss) ผู้รับบท “แอนนา” ในภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของเขาจะสร้างตำนานได้หรือไม่?
กลับมาที่คอมเมนต์และความรู้สึกหลังดู “Anna” ของเราดีกว่า...ต้องบอกว่าชอบมากๆ หนังมีจังหวะจะโคนดีมาก เนื้อเรื่องไม่มีอะไรซับซ้อนแต่เล่าเรื่องได้เซอร์ไพรส์เราแบบไม่หยุดหย่อน แบบที่ว่าถ้าจุด Turning Point เป็นกระสุนปืนเราคงตายตั้งแต่ครึ่งเรื่องแรก!
...
อย่างที่เกริ่น...หนังไม่ได้มีเนื้อเรื่องซับซ้อน จริงๆ มีจุดโฟกัสแค่อย่างเดียวคือ “แอนนา โพเลียโทว่า” (ซาช่า ลุสส์) สาวสวยสัญชาติรัสเซีย สูงยาวเข่าดี ผมสีบลอนด์ และมีบุคลิกเย็นชาเหมือนโกรธใครมาทั้งโลก ชีวิตก่อนเข้าสู่วงการนักฆ่าของเธอไม่สวยหรูนัก จะเรียกว่า “ตกอับ” ก็คงไม่ผิดนัก แต่มันสมองและสัญชาตญาณนักฆ่าของเธอก็โดดเด้งไปเข้าตาแมวมองสายลับเคจีบีอย่าง “อเล็กซ์” (ลุค อีแวนส์) เข้าจนได้
เส้นทาง “นักฆ่า” ของแอนนาเริ่มต้นหลังจากนั้น ภารกิจส่วนมากก็เป็นการฆ่าศัตรูหรือใครก็ตามที่เป็นอันตรายกับประเทศหรือองค์กร ชีวิตของแอนนากลายเป็นหุ่นยนต์ที่ถูกเชิดเหมือนตุ๊กตาแม่ลูกดก หรือ “มาโตรชก้า” ตุ๊กตาประจำชาติรัสเซียที่ต้องเปลี่ยนหน้าตาตัวเองไปเรื่อยๆ ตามภารกิจที่ได้รับมอบหมาย
...
แน่นอนว่าแอนนาไม่ได้พอใจชีวิตของตัวเอง เธอปรารถนาอิสรภาพและทางเลือกที่เธอเลือกเอง แม้จะต้องแลกกับชีวิตเธอก็ยอม...นั่นจึงเป็นที่มาของลีลาพะบู๊แบบสู้ไม่ถอย เป็น “จอห์น วิค” เวอร์ชั่นผู้หญิงที่หากไม่ฆ่าเธอให้ตายก็อย่าคิดว่าจะจับเธอได้
ต้องบอกว่าลีลาพะบู๊ของ “แอนนา” นั้นดุเดือดเลือดพล่านมาก ซึ่งผิดกับรูปร่างบอบบางผอมชะลูดตามประสานางแบบสุดฮอตบนเวทีแฟชั่นวีคที่ปารีสมากๆ ไหนจะใบหน้าเย็นชาตามสไตล์สาวรัสเซียที่ฆ่าคนได้ในพริบตานั้นอีกที่ทำให้เราแทบละสายตาจากจอไม่ได้...เพราะกลัวว่าจะพลาดเซอร์ไพรส์หรือช็อตเด็ด! (ฮ่าๆ)
...
ส่วนตัวคิดว่าจุดเด่นของเรื่องคงเป็นลีลาบู๊ของซาช่า บวกกับมุมกล้องและการตัดต่อทำให้แทบทุกซีนที่มีฉากต่อสู้นั้นตื่นตาตื่นใจไม่แพ้ลีลาบู๊ของนักฆ่าผู้ชายจากเรื่องอื่นๆ ไหนจะมุกสายลับที่หักหลังกันเป็นว่าเล่น สาวซาช่าก็ทำได้ดี หน้าตายมากๆ สมกับเป็น “จอห์น วิค” เวอร์ชั่นผู้หญิง
อีกจุดเด่นที่มองข้ามไม่ได้คงเป็นวิธีเล่าที่สับขาหลอกคนดูได้อย่างน่าสนใจ เพราะก็อย่างที่บอก...เนื้อเรื่องไม่มีอะไรซับซ้อน แต่ลำดับเรื่องที่เลือกเล่านี่สิทำให้เรื่องไม่น่าเบื่อ...ใครหลอกใคร ใครตกเป็นเหยื่อใครหรือใครคุมเกมตัวจริง...เราก็แทบเดาไม่ได้ จริงๆ แม้จะไม่เกินคาดแต่ก็ถือเป็นการหักมุมที่ดีในหลายๆ ฉากทีเดียว
รวมๆ เอาเป็นว่าหนังมันส์ดีค่ะ มีความสาแก่ใจในหลายๆ ฉาก อาการเดาไม่ได้ก็เป็นความสนุกอีกอย่างของหนังแนวนี้ ไหนจะหุ่นสุดแซ่บของนักฆ่าสาวของเรื่อง #สวยสะบัดสังหาร ตัวจริงเสียงจริง รับรองว่าคุ้มค่าตั๋วแน่ๆ สำหรับคอหนังบู๊นะคะ
มาดามอองทัวร์