เปิดหมดหน้าตัก 'เมย์ รัชนก' 'แบดฯฉกฉวยบางอย่างในชีวิตเรา'

ประสบการณ์บาดเจ็บที่สุดในชีวิต

Thairath Talk : มีการบาดเจ็บครั้งไหนที่เราจะหนักที่สุดตั้งแต่ในอาชีพเล่นแบดมา

หนูเจ็บหนักสุดเหรอคะ น่าจะเป็นช่วงสองปีแต่ว่าไม่ถึงกับผ่าแต่อาจจะเป็นเจ็บแล้วรักษายังไงก็ไม่หายจนเราจะต้องไปรักษาที่จีนก็มันเน้นการพักแล้วก็เน้นในเรื่องของการฝังเข็ม

Thairath Talk : ระหว่างนั้นก็แข่งไม่ได้เลย Fail ไหม กลัวไหมจะกลับมาไม่เหมือนเดิม

ตอนนั้นก็แข่งไม่ได้สองสามเดือน ก็ไม่ได้เชิงคิดในแง่ลบขนาดนั้นอะคะ เพราะว่าเราบาดเจ็บแบบอาจจะเขาเรียกว่า เหมือนการใช้งานมากเกินไป หรือว่าอาจจะคือว่าเราก็ไม่รู้มันจะเจ็บตอนไหน เหมือนกันอะคะเพียงแค่ว่าได้แต่สมมติมันเกิดขึ้นกับเราแล้ว เราเพียงแค่ดูแลตัวเองให้มากขึ้นกว่าเดิม

Thairath Talk : ซึ่งเวลาเจ็บนี่ชอบเลยใช่มั้ยได้พักผ่อนไม่ต้องออกกำลังกาย

ไม่ค่ะ ตอนนั้นหนูเจ็บขาหนูยังจะต้องมาซ้อมช่วงบนช่วงแขนก็ไม่ได้พักค่ะ ถ้าเจ็บตรงไหนก็ต้องไปซ้อมที่ไม่เจ็บ เพราะแบดมินตันมันใช้ทุกส่วนของร่างกายค่ะ ถ้าเราเจ็บขาก็ไม่ต้องใช้ขา เพียงแค่ไม่ต้องวิ่งไม่ต้องก็เน้นๆ มือมากกว่า

ชีวิตนักกีฬาผู้โดดเดี่ยว 

Thairath Talk : ชีวิตส่วนตัวเมย์ฟังกิจวัตรประจําวันค่อนข้างโดดเดี่ยวไหมจริงๆ มันโดดเดี่ยวไหม

จริงๆ แล้วก็ไม่ได้โดดเดี่ยวนะคะ แต่ว่าถ้าพูดถึงในช่วงที่หนูจบมหาลัย มัธยมปลายส่วนใหญ่นักกีฬาหลายๆ คนก็เลิกแล้ว ก็ไปเรียนหนังสือเน้นในเรื่องของการเรียน แล้วก็มองถึงการทำงานมากกว่าค่ะ แต่ตัวเมย์ก็อยู่เป็นนักกีฬาทีมชาติก็จะแตกต่างกันออกไป ก็จะมีเพื่อนไม่ใช่เพื่อนเขาเรียกว่าไรเหมือนมีน้องๆ มากกว่า น้องที่เขาเล่นกีฬาก็จะห่างกันประมาณ 2-3 ปี หรือว่าอาจจะมีมากกว่านั้นนะ

Thairath Talk : สังคมส่วนใหญ่เมย์ก็ร้อยเกือบร้อยอยู่ในสังคมแบดมินตันนักกีฬาทั้งนั้นเลยใช่ไหม ไม่โดดเดี่ยวเหรอพี่ถามตรงๆ

ก็เราจะต้องอยู่ในแวดวงการของกีฬามากกว่าส่วนใหญ่เจอผู้ใหญ่ก็จะผู้ใหญ่ที่เขาชื่นชอบหรือว่าอะไรงี้มากกว่าไม่ได้แบบมองถึงธุรกิจหรืออะไรงี้ค่ะเพราะว่าตอนนี้เหมือนการเล่นกีฬาของหนูเหมือนการสร้างธุรกิจของตัวเองในที่แบบพยายามกอบโกยในช่วงที่เรามีโอกาสมากกว่า

Thairath Talk : ไม่ได้คิดว่าแบดมินตันฉกฉวยอะไรจากชีวิตเราไป

มันก็มีบ้าง เช่นช่วงมัธยมต้นเรียนจบ ปิดเทอมเราจะต้องมีกินหมูกระทะหรืออะไรหนูก็ปฏิเสธเพื่อน

Thairath Talk : จะไปกินหมูกระทะไม่ได้ไป เรื่องใหญ่เลยเหรอ

หนูก็ไปไม่ได้จริงๆ ซื้อมากินที่โรงเรียนได้ไหม แบบพวกพิซซ่าหรือเคเอฟซี แต่ว่าเพื่อนก็โอเคเพื่อนเข้าใจ เพราะบางทีเราไปต่างประเทศเราก็ซื้อพวกที่ติดตู้เย็นมาให้เพื่อนหรือช็อกโกแลต

Thairath Talk : นี่คือสิ่งฝังใจของเราก็คือไปกินหมูกระทะกับเพื่อนไม่ได้ก็คือปฏิเสธเพื่อน เป็นเรื่องใหญ่สำหรับเมย์ รัชนก อินทนนท์ มาก

แต่เพื่อนหนูก็เข้าใจเพราะว่าในเรื่องของการทำงานในคลาส เพื่อนก็ช่วยแบบเอาชื่อเข้ากลุ่ม

Thairath Talk : ย้อนอดีตไปแก้ไข้ได้สมมติเรื่องเกี่ยวกับแบดมินตันแก้ไขแมตช์ไหนบ้าง

จริงๆ แล้วหนูไม่ได้จะกลับไปแก้ตัว แต่หนูพียงแค่ว่า ถ้ามันจะเป็นแชมป์มันก็อยู่ที่โชคชะตาเรามากกว่า ไม่ได้ขึ้นอยู่กับที่เราแก้ไขอะไร แต่หนูว่าแก้ไขในปัจจุบันให้ดีที่สุดก็พอ

ยังไม่โฟกัสเรื่องรัก

Thairath Talk : อายุ 24 ปี เรื่องเกี่ยวกับความรักนิยามความรักเรามันเปลี่ยนไปจากสมัยก่อนไหมรักแบบหนุ่มสาว

ก็ถ้าเป็นในมุมหนูมันเป็นนักกีฬาจะก็ต้องแบบเขาต้องเข้าใจเราตรงที่ว่าเราไม่มีเวลาอะไรงี้มากกว่า

Thairath Talk : เป็นแฟนเมย์ต้องอดทน

สิบล้อชนจะต้องไม่ตาย(หัวเราะ) ไม่ใช่ก็ไม่ได้ซีเรียสหรือจริงจังขนาดแบบ จะต้องเอาจุดนี้มาเป็นเขาเรียกว่าคิดมากเกินไป แต่ว่าหนูคิดว่าแค่แบบความรักจากพ่อแม่ก็หนูมีน้องชายด้วยก็มันรู้สึกอบอุ่นอยู่แล้ว

Thairath Talk : ความรักสำหรับหนุ่มสาวมันทำให้เรามีพลังเพิ่มขึ้นบ้างไหม

จริงมันก็มีส่วนนึงตรงที่ว่าแบบมันกระชุ่มกระชวย แต่ว่าถ้าสมมติมันมีทะเลาะกันหรือคิดมากทำให้เรารู้สึกหงุดหงิดก็มีบ้าง แต่ว่าตอนนี้แค่เพียงแค่ว่าหนูก็อยากทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี

Thairath Talk : เรื่องความรักเป็นเรื่องรอง

ก็ถ้าพูดถึงแบดกับความรักก็คงจะให้แบดมากกว่า เพราะว่าตอนนี้เรามีโอกาสที่ดีค่ะ

Thairath Talk : สเปกหนุ่มๆ ของเมย์เป็นไงบ้าง

หนูเป็นคนชอบคนแบบคิ้วเข้มๆ(หัวเราะ) ไม่สูงเกินไปเอาพอดีๆ

Thairath Talk : ถ้าเป็นดารามีบ้างไหมที่ชอบ ใครคือสเปกเรา

แต่ก่อนหนูชอบพี่เวียร์ หนูดูช่อง 7 ด้วยอะค่ะ ก็รู้สึกชอบชื่นชอบแต่ตอนนี้ก็มีดาราหน้าใหม่หลายๆ คนก็มีทั้ง พี่เจมส์จิ พี่เกรซ