เรียน คุณบี บางปะกง
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา ผมได้อ่านบทความ “แด่...ในหลวงในดวงใจ” ของ จ๊อกกิ้งบอย และได้พูดถึง “วิ่งลอยฟ้าเฉลิมพระเกียรติ” (Royal Marathon-Bangkok)
ประจวบกับในหัวใจของผมเองในเวลานี้อยากจะบอกไปยังชาวไทย โดยเฉพาะผู้รักการวิ่งเพื่อสุขภาพว่า การจัดงานวิ่งดังกล่าวในคราวนั้น สามารถกล่าวได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์การวิ่งของประเทศไทย เพราะนอกจากเป็นการจัดวิ่งระยะทางไกลระดับเต็มมาราธอน คือ 42.195 กิโลเมตร ที่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกแล้วนั้น ยังมีนักวิ่งทุกประเภทเดินทางเข้ามาร่วมวิ่งกันมืดฟ้ามัวดิน
มีบริการรถบัส ขสมก.ฟรี คอยรับส่งบรรดานักวิ่งจากทุกทิศทางของกรุงเทพมหานครมุ่งสู่บริเวณจัดงาน บนทางด่วนเฉลิมมหานคร ดาวคะนอง-ท่าเรือ เชิงสะพานพระราม 9 ฝั่งพระนคร โดยรวมจำนวน มากกว่า 100,000 คน และเป็นชาวต่างชาติมากกว่าหมื่นคน
ทั้งนี้ทั้งนั้นประการสำคัญที่สุดที่ผมตั้งใจจะบอกด้วยความปลื้มปีติที่สุด ก็คือช่างเป็นอภิมหามงคลเป็นไปตามวัตถุประสงค์หลักของการจัดงานในครั้งนั้นจริงๆ คือการจัดเพื่อเฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระปรมินทร มหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร ในมหามงคลสมัยเฉลิมพระชนมพรรษา 5 รอบ ณ วันที่ 5 ธันวาคม 2530
ซึ่งการจัดงานได้มีขึ้นใน วันอาทิตย์ที่ 22 พฤศจิกายน 2530 ก่อนที่การทางพิเศษแห่งประเทศไทยจะเปิดให้ใช้บริการบนทางด่วนดังกล่าวอย่างเป็นทางการ
แม้การจัดงานวิ่งมีค่าสมัครเข้าร่วมแข่งขันเพียงคนละ 50 บาท รวมทั้งค่าสนับสนุนจากภาคส่วนต่างๆ แต่เมื่อหักค่าใช้จ่ายจากการจัดงานครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดแล้ว ยังมีเงินสมทบทุนสร้างตึกสยามินทร์ โรงพยาบาลศิริราช จำนวนเกือบ 12 ล้านบาท
ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นดังกล่าวข้างต้น แสดงให้เห็นถึงบุญญานุภาพของพระองค์ท่านที่สุดจะหามิได้
...
ตัวผมเองในฐานะบุคคลหนึ่งที่ได้มีโอกาสเป็นหนึ่งในคณะผู้จัดงานดังกล่าว นับว่าเป็นวาสนาสูงสุดและสร้างความภาคภูมิใจในชีวิตมาจนตราบทุกวันนี้ รวมทั้งได้ยึดมั่นปฏิบัติตนดำเนินชีวิตตามพระบรมราโชวาทของพระองค์ตอนหนึ่ง ที่ได้พระราชทานแก่คณะกรรมการราชกรีฑาสโมสรเมื่อวันที่ 30 สิงหาคม 2514 ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน ความว่า
“วิ่ง ก็นับว่าเป็นประโยชน์มาก... เป็นการออกกำลังถูกหลักวิชาและถูกต้องที่สุด ที่จะทำให้ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์...ถ้าได้ลองค้นคว้าและเผยแพร่วิธีสำหรับให้ความเจริญทางด้านอนามัยของประชาชนทั่วไปก็จะเป็นประโยชน์มาก
ขอให้ทุกคนสามารถที่จะบริหารร่างกายให้แข็งแรงอยู่ตลอดไป แนะนำให้ผู้อื่นมีกำลังใจและชักชวนให้ทุกคนรักษาตัวให้มีกำลัง ถ้าประชาชนทั่วๆไปแข็งแรงก็ย่อมจะเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม ที่จะทำให้ประเทศ ชาติเราได้มีส่วนร่วมที่เจริญ...”.
สงคราม ไกรสนธิ์
บี บางปะกง