สื่อทีวีต้องคลีน

วันเสาร์สบายๆกับรายการบันเทิงให้เลือกมากมายก่ายกองในจอโทรทัศน์ มีเรื่องต้องคุยกันกับผู้จัดหรือผู้ผลิตให้รับรู้ไว้บ้าง!!

เพราะมีผู้ชมทักท้วงกันมามาก เรื่องการใช้ถ้อยคำไม่เหมาะสมที่นำมาออกอากาศจนกลายเป็นความเคยชิน

โดยเฉพาะคำว่า “มึง”

ระยะหลังนี้มีหลายรายการโพล่งคำนี้ออกมาเหมือนไม่รู้ว่า มันสุภาพหรือไม่สุภาพอย่างไร???

เข้าใจได้ว่า คำนี้เป็นคำโบราณ เรียกขาน กันได้ในหมู่มิตรสหายที่สนิทกัน แต่ในจอทีวีแล้ว ก็ควรสงวนกันไว้บ้าง
บทละครนั้นอาจละเว้นไว้ได้...เป็นที่เข้าใจตามเนื้อหาของบทประพันธ์ ผู้ชมได้อรรถรส แต่นั่นก็คือละคร...

แต่กับรายการทั่วไป จะเป็นรายการตลก วาไรตี้ต่างๆ คำนี้ไม่สมควรนำมาพูดออกอากาศเด็ดขาด!!

“เอ็ง-ข้า” ยังฟังดูดีกว่าเยอะ

ผู้ผลิตต้องเข้าใจ เพราะถึงแม้จะเข้ายุค 4G ครอบงำโดยโลกไซเบอร์ แต่โทรทัศน์ ก็ต้องเป็นวัฒนธรรมที่ดีของสังคม
สื่อโทรทัศน์ดิจิตอลใช่ว่าจะทำอะไร ก็ได้ตามใจคิด แต่ต้องยึดแนวคิดและแบบแผนที่ดี เป็นดิจิตอลที่สะอาดด้วย

อีกประเด็นก็...พูดคำหยาบหรือคำไม่เหมาะสมในรายการแล้ว “ดูดเสียง” ออก!!

ก็ทำไมตอนถ่ายรายการไม่บอก ไม่กล่าวกันเสียก่อน หรือการอัดเทปรายการ ก็สามารถอัดใหม่ได้...

แต่กลับปล่อยให้เหตุการณ์ไม่สง่างามนั้นออกอากาศ เสียความรู้สึกของผู้ชมเปล่าๆ

ครับ, ก็นำมาแจงให้ผู้ผลิตทั้งหลายโปรดเข้าใจว่า สื่อทีวีเป็น “อาหารหลัก” ของผู้ชมโทรทัศน์

ต้อง “คลีน” ไม่ทำลายสุขภาพสมอง!!

แจ๋วริมจอ
jaewrimjor@gmail.com