อย่ามองโลกสวยเกินไป

ข่าว “เขย่าขวด” สุดสัปดาห์นี้ก็ต้องบอกว่าบ้านเมืองในห้วงนี้ดูฝุ่นตลบกันไปหมดโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับศาสนจักรว่าด้วย “ธรรมกาย”–“มหาเถรสมาคม”

เรื่องนี้ต้องแยกแยะให้ดี ถ้าตะลุมบอนกันอย่างนี้เดี๋ยวจะเข้าทางได้

เงินๆทองๆของวัดพระธรรมกายก็ต้องว่ากันไปตามกฎหมายที่เกี่ยวพันกับสหกรณ์เครดิตยูเนี่ยนคลองจั่นที่โกงกันโจ๋งครึ่มก็ว่ากันไป

แต่ถ้าล้วงลึกไปในมหาเถรสมาคมเกรงว่าจะบานปลาย

“เงื่อนไข” ตรงนี้ให้ดูความเคลื่อนไหวในหมู่สงฆ์กันให้ดีว่ากำลังมีการปลุกระดมทั้งพระทั้งลูกศิษย์จานบินจะออกมาชุมนุมเปิดศึกประจัญบานเดี๋ยวจะไปกันใหญ่

ประเมินอย่างนี้แล้วการที่นายไพบูลย์ นิติตะวัน ประธานปฏิรูปศาสนาของ สปช.ยุติบทบาท จึงเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง
ที่นิ่งๆเงียบๆก็เพื่อรอ “หงายไพ่” ใบนี้แหละ...

มาว่ากันถึงการเมืองทางตรงดีกว่าข้อเสนอของ ดร.เจษฎ์ โทณะวณิก 1 ใน กมธ.ยกร่างรัฐธรรมนูญที่จะให้แม่น้ำ 5 สายเว้นวรรคการเมือง 2 ปี เพื่อไม่ให้เกิดข้อครหา “สืบทอดอำนาจ”

เป็นข้อเสนอที่ดูดีเก๋ไก๋เพื่อความโปร่งใส

ทว่ามันทิ่มแทงใจที่ คสช.–ครม.–สนช.–สปช.กระอักกระอ่วนใจไม่น้อย

แม้แต่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกฯและหัวหน้า คสช.ต้องออกมาแตะเบรกด้วยรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราวที่ระบุว่า กมธ.ยกร่างรัฐธรรมนูญเว้นวรรคการเมือง 2 ปีก็พอแล้ว

เหลือแม่น้ำ 4 สายเอาไว้เป็นกระสายยาดีกว่า

เพราะการเมืองในอนาคตข้างหน้ายังไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากแยกส่วนตรงนี้ออกไปจากเวทีการเมืองไปหมด

แล้วจะเหลือใครมาเป็นตัวหลักได้!?

ถ้ามองอย่างโลกสวยคิดว่าหลังจากรัฐธรรมนูญคลอดออกมาแล้ว มีการเลือกตั้งตามหลักเกณฑ์ใหม่ที่เชื่อว่าจะเดินหน้าไปอย่างดีได้

แต่ถ้าไม่เป็นไปอย่างนั้นแล้วจะเกิดอะไรขึ้น

ตรงนี้ก็ต้องย้อนกลับไปดูว่า พล.อ.ประยุทธ์กล่าวทิ้งท้ายเอาไว้บ่อยๆ ทำนองว่าจะต้องแก้ไขปัญหาของประเทศให้จบเพื่อให้ประเทศเกิดความปลอดภัยเดินหน้าต่อไปได้

นั่นแหละคือความเป็นไปที่จะเกิดขึ้นในทางการเมือง

ข้อเสนอของ ดร.เจษฎ์จึงต้องตกไปตามระเบียบแม่น้ำ 4 สาย ยังคงเข้าสู่ถนนการเมืองต่อไปได้ เพราะ สปช.คงไม่เอาด้วยแน่

รอยเชื่อมต่อตรงนี้ต้องไปพลิกมาตราที่ว่าด้วยที่มาของนายกฯ ซึ่งเปิดกว้างให้ “คนนอก” สามารถเป็นได้ไม่ใช่แค่มาจาก ส.ส.เท่านั้น

พูดง่ายๆว่าเปิดช่องหายใจเอาไว้!

เชื่อเถอะว่าการประชุมตัวแทนแม่น้ำ 5 สายในวันที่ 11 มี.ค.58 คงจะมีการหยิบยกเรื่องเหล่านี้อย่างไม่ต้องสงสัย

เพื่อให้เดินหน้าในจุดยืนที่ตรงกันจะได้ไม่เกิดปัญหา

มามองกันในหมู่เหล่า คสช.พิจารณากันเป็นรายบุคคลแล้ว แน่นอนว่า “บิ๊กตู่” ยังเป็นตัวยืนที่ได้รับการยอมรับจากประชาชน

แต่ถ้าเป็นคนอื่น ไม่ว่าจะเป็น “พี่ใหญ่–น้องรอง” หรือใครต่อใครอีกหลายคนนั้น ยากที่จะไต่เต้าไปสู่จุดสูงสุดมากกว่านี้ได้

เรื่องของคน เรื่องวาสนา มันก็เป็นเยี่ยงนี้แล

ประเด็นสำคัญก็คือ เมื่อจะตัดสินใจเดินหน้าต่อไป ก็เตรียมตัวให้พร้อมและถามตัวเองให้ได้ว่าจะสามารถแก้ไขปัญหาได้จริงหรือไม่?

เพราะประชาชนนั้นพร้อมเสมอที่จะสนับสนุน

ยามที่อนาคตบ้านเมืองยังหาทาง ออกไม่ได้!!!

“ลิขิต จงสกุล”