เพิ่งออกสตาร์ตไปได้ไม่กี่ตอน ละคร “โมเดิร์นดราม่าทริลเลอร์” (ซึ่งก็ไม่รู้ว่าโมเดิร์นหรือทริลเลอร์ตรงไหน–อายเขา–ขอบอก) ที่นอกจากจะไม่โมเดิร์น ไม่ทริลเลอร์อะไรทั้งนั้นทั้งสิ้นแล้ว ยังเชยอลังการจับจินต์จับจิตจริตดับ
เริ่มจากการสร้างเรื่องผูกราวที่สุดเชยเฉยฉินท์กลิ่นน้ำโชยโดย นิพนธ์ ผิวเณร, ศกุณ-กานต์ เวชชาชีวะ, วรรณพัทธ ตระกูลทอง (ตั้งสามแรงแข็งขัน) ควบคุมบทโดยนิพนธ์เอง แท็กทีมเขียนบทกัน (ตั้ง) 4 คน
และสำคัญที่สุดที่ส่งผลต่อทุกสิ่งที่กำเนิดและเกิดขึ้นในเรื่องนี้ทั้งหมดก็คือ ประสบการณ์ชีวิตบวกชั่วโมงบินในการกำกับฯของผู้กำกับฯ “อาร์ต–จาริวัฒน์ อุปการไชยพัฒน์”
ทั้งบทและการแสดงที่ดู “เฟก–ปลอม” (FACE) ประดักประเดิดไปหมดทุกส่วนเสี้ยว กลบลบทุกแสงราศีของทุกนักแสดง “ดาด้า” จมูกบานทะโร่, “ลูกแก้ว (แน็ท–อนิพรณ์)–เพชร (ตั้ว–เสฏฐวุฒิ)” กับเลิฟซีนสุดเฟก (อีกแล้ว)
“ราชาวดี (ป๊อก–ปิยธิดา)” กับมาดมั่นปั้นแต่งแสร้งกล้าเกินพิกัด, “นพ.โกสน (กัปตัน–ภูธเนศ)” นายแพทย์ศัลยกรรมจ๋องกรอด
มีรอดตัวไม่ (กลัว) ตายอยู่เพียงสองนายนางคือ นักแสดงสาวครูสอนแอ็กติ้ง โค้ช ชั่วโมงบินโลด-กล้า “เต๋า–สโรชา วาทิตตพันธ์” กับหนุ่มนักแสดงหน้าใหม่ในบท “ดินแดน–ไบรท์–นรภัทร วิไลพันธุ์” นอกจากนั้นสะมอเร่เรียบร้อยโรงเรียนนิพนธ์–จาริวัฒน์
อ่านเรื่องย่อนิยาย "หน้ากากแก้ว" ได้ที่นี่
สุดแสนเสียดาย “ฟิล์มบอสส์–ธนภัทร กาวิละ” ที่ยังไม่แข็งแรง แม้ว่ากำลังฉายแสงเจิดจรัส เมื่อต้องมาผจญกับบทที่อ่อนด้อย และงานกำกับที่ไม่แข็งแรง ทำให้บท “รัฐ” ดูทั้งแข็งและปวกเปียกไปหมด “แน็ท–อนิพรณ์” เองก็ไม่ต่างกัน...น่าสงสารไม่ด้อยน้อยไปกว่ากันเลย
...
สู้อุตส่าห์ร่วมงานผลิตสร้างกับ “วอนจิน” สถานเสริมความงามเลื่องชื่อของเกาหลี ด้วยโปรเจกต์ ระดับมหึมา และที่น่าติติงติเตียนเป็นที่สุดก็คือ ชื่อของสถานศัลยกรรมเสริมความงามมูลค่าระดับพันล้านของราชาวดีในชื่อ “La Belle” ไปเอาชื่อภาษาฝรั่งเศสเขามาใช้ให้ฟังดูหรูเริ่ด
ซึ่งการออกเสียงที่ถูกต้อง ต้องออกเสียงและอ่านว่า “ลา แบล” เพราะภาษาของเขามี “เพศ” เป็นตัวหลักสำคัญในทางไวยกรณ์ แต่ตัวละครในเรื่องทุกตัว ถูกผู้กำกับฯปล่อยให้สะกดออกเสียงกันผิดหมด เป็น “ลา เบล” อย่างไม่น่าให้อภัย และอย่าคิดว่าไม่สำคัญ!
จน “หน้ากาก (ลูก) แก้ว” กลายเป็น “หน้ากากกลวง” ไปโดยปริยาย.
“ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี”
แจ๋วริมจอ
jaewrimjor@gmail.com